تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده (ISTDP) بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار شخصیت ضد اجتماعی

نیما صالحیان¹ شهاب مرادی²

1) کارشناس ارشد روانشناسی
2) هیئت علمی دانشگاه آزاد سمنان

محل انتشار : ششمین کنفرانس ملی روانشناسی (علم زندگی)(lifeconf.ir)
چکیده :
چکیده مقدمه: گاهی موانع و مشکلاتی در زندگی آدمی پدید می آید که سازگاری و در نتیجه تعادل روانی فرد را برهم می زند و باعث بروز اختلالات روانی می شود. هدف پژوهش تعیین تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. روش کار: طرح پژوهش کارآزمایی تصادفی کنترل شده با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه مردان 19-45 سال مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. تعداد 16 نفر با توجه به تحقیقات مشابه، به شیوه دردسترس انتخاب و با روش تولید اعداد تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس چند محوری میلون 3 و چک لیست نشانه‌های بیماری 90 سوالی تجدیدنظر شده بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با spss-19 و به روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها : یافته ها نشان داد بین هر دو گروه در مولفه های اضطراب، پرخاشگری، افسردگی، شکایت های جسمانی، وسواس-اجبار، ترس مرضی، روانپریشی، و افکار پارانوئیدی تفاوت معنادار وجود دارد و تنها در مولفه ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ در رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدي(05/0 <P، 35/1 F=)، تفاوت بین دو گروه معنادار نبود. نتیجه گیری : با توجه به نتایج می توان گفت روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده برای کاهش نشانگان روان شناختی بالینی بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی تاثیر دارد و به عنوان یک روش درمانی مطلوب می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. از این روش درمانی برای برخی مراکز نگهداری از بیماران ضد اجتماعی مثل اردوگاهها، مراکز تربیتی، ندامتگاهها و زندان ها مفید است.
کلمات کلیدی : روان درمانی پویشی کوتاه مدت نشانگان روان شناختی بالینی اختلال شخصیت ضد اجتماعی