پیش ‏بینی اعتیاد به شبکه‏ های اجتماعی مجازی براساس ویژگی‏های شخصیت و ناگویی هیجانی در دانش ‏آموزان دوره اول متوسطه

محمدرضا بحرانی¹ زکیه امینی²

1) استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه پیام نور، مرکز بوشهر، ایران.
2) کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران(نویسنده مسئول).

محل انتشار : ششمین کنفرانس ملی روانشناسی (علم زندگی)(lifeconf.ir)
چکیده :
این پژوهش با هدف پیش‏بینی اعتیاد به شبکه‏های اجتماعی مجازی براساس ویژگی‏های شخصیت و ناگویی هیجانی در دانش‏آموزان دوره اول متوسطه انجام شد. پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش‏آموزان دختران مقطع متوسطه اول شهر فال در سال 1401-1400 بود، که با روش نمونه‏گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده‏ها از ابزارهای خودگزارش‏دهی شامل پرسشنامه اعتیاد به شبکه‏های اجتماعی مجازی (خواجه‏احمدی و همکاران، 1395)، پرسشنامه تجدیدنظر شده پنج عامل شخصیت (کاستا و مك‏کري، 2008) و پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی و همکاران، 1994) استفاده شد. تحلیل داده‏ها با روش‏های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با SPSSنسخه 26 انجام شد. نتایج نشان داد که بین اعتیاد به شبکه اجتماعی مجازی با ویژگی‏های شخصیتی برون‏گرایی، گشودگی به تجربه، مقبولیت و وظیفه‏شناسی همبستگی منفی و معنادار و با روان‏رنجورخویی این رابطه مثبت و معنادار بوده است (05/0>P). همچنین رابطه بین ناگویی هیجانی، دشواری در شناساسایی و توصیف احساسات و تفکر عینی با اعتیاد به شبکه اجتماعی مجازی در بین دانش‏آموزان دختر مقطع متوسطه اول نیز مثبت و معنادار بود (05/0>P). تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان نیز نشان داد که 32 درصد واریانس اعتیاد به فضای مجازی براساس متغیرهای پیش‏بین قابل تبیین بوده است.
کلمات کلیدی : اعتیاد به اینترنت شخصیت ناگویی هیجانی دانش‏آموز