آسیب شناسی اختلال ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان

حسین سهرابی فروزان¹ علی فتحی پور² دانیال نگهبان³ فرهاد کاویان پور⁴ محمدسجاد عابدین پور⁵ محمدطاها محمدوردی⁶ بنیامین تقی زاده⁷

1) کارشناسی آموزش مشاوره و راهنمایی، پردیس شهید رجایی، قزوین، ایران
2) کارشناسی آموزش عربی، پردیس شهید رجایی، قزوین، ایران
3) دانش آموز پایه هفتم، دبیرستان شهید جمشیدی، قزوین، ایران
4) دانش آموز پایه هفتم، دبیرستان شهید جمشیدی، قزوین، ایران
5) دانش آموز پایه هفتم، دبیرستان شهید جمشیدی، قزوین، ایران
6) دانش آموز پایه هفتم، دبیرستان شهید جمشیدی، قزوین، ایران
7) دانش آموز پایه هفتم، دبیرستان شهید جمشیدی، قزوین، ایران

محل انتشار : دومین همایش بین المللی روانشناسی کودکان استثنایی(peecuma.ir)
چکیده :
اختلال ناخن جویدن جزو اختلال عادتی نامناسب نوروتیک (روان رنجوری) است و معمولا این اختلال از سن یک سالگی شروع می شود. این اختلال اگر مورد پیگیری جدی خانواده و مربیان مدرسه قرار نگیرد ممکن است کودکان و نوجوانان را با چالش های جدی در آینده مواجه کند. پژوهشگران معتقدند که اختلال ناخن جویدن می تواند با اختلالات روانپزشکی از جمله استرس و اضطراب ارتباط داشته باشد. ناخن جویدن در کودکان بسیار شایع تر می باشد، در نوجوانان نیز این اختلال وجود دارد و در بزرگسلان نیز بعضا این در مسئله دیده می شود. در دختران این اختلال کمتر از پسران است اما می توان بیان کرد که ناخن جویدن در همه گروه های اجتماعی وجود دارد و با افزایش سن معمولا از فراوانی این اختلال کاسته می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی آسیب شناسی اختلال ناخن جوین در کودکان و نوجوانان می باشد. روش پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای و مروری کتاب ها، مقالات، پژوهش ها و کنفرانس های داخلی و خارجی تهیه و مورد بررسی قرار گرفت.
کلمات کلیدی : آسیب شناسی ناخن جویدن کودکان و نوجوانان