اثربخشی آموزش تاب آوری در شادکامی مادران اوتیسم

نوراله احمدیان¹

1) کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.

محل انتشار : دومین همایش بین المللی روانشناسی کودکان استثنایی(peecuma.ir)
چکیده :
در سال‌های اخیر، تلاش برای کاهش مشکلات مادران کودکان اوتیسم به کمک آموزش‌های روانشناختی مدنظر پژوهشگران قرارگرفته است. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش تاب‌آوری در شادکامی مادران اوتیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دانش آموزان اوتیسم ناحیه دو بهارستان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که تعداد 30 نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ شادکامی آکسفورد هیل و آرگايل (2002) بود. جلسات آموزش تاب‌آوری که برگرفته از پروتکل آموزش تاب‌آوری حسین ثابت (1391) بود توسط محقق به مدت 4 هفته و هر هفته یک جلسه یک‌ساعته برای گروه آزمایش انجام شد، این در حالی بود که افراد گروه گواه، مداخله درمانی مذکور را دریافت نکردند. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش تاب‌آوری موجب بهبود شادکامی مادران اوتیسم شد. همچنین اندازه اثر نشان داد 39/0 از واریانس متغیر وابسته مربوط به تأثیر آموزش تاب‌آوری موجب بهبود شادکامی مادران اوتیسم بود.
کلمات کلیدی : تاب‌آوری شادکامی مادران اوتیسم.