تاثیر خودگفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت لیوان چینی با استفاده از الگودهی در فضای مجازی

سمیه عرب¹ داریوش خواجوی² راضیه خانمحمدی³

1) کارشناس ارشد دانشگاه اراک، اراک، ایران
2) دانشیار، دانشگاه اراک، اراک،
3) استادیار ، دانشگاه ارومیه، ارومیه،آذربایجان غربی

محل انتشار : اولین همایش ملی علوم ورزشی با رویکرد ورزش های همگانی(fcrss2022.ir)
چکیده :
زمینه و هدف: خودگفتاری یکی از موثرترین روش¬های مداخله¬ی ذهنی است که ورزشکاران اخیرا از آن بهره می¬برند. الگودهی به¬خصوص الگودهی ویدیویی هم سهم بسزا و ویژه¬ای در یادگیری دارد. با توجه به این موضوعات، پزوهش حاضر به بررسی تاثیر خودگفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت لیوان چینی با استفاده از الگودهی در فضای مجازی در پسران پایه¬ی پنجم ابتدایی می¬پردازد. روش بررسی: جامعه آماری مورد استفاده پژوهش شامل60 نفر از دانش آموزان پسر دو کلاس از پایه¬ی پنجم ابتدائی بود که بصورت تصادفی برای انتخاب نمونه ی این پزوهش انتخاب شدند. روش تحقیق به صورت نیمه¬تجربی است. از میان این 60 نفر مجددا به روش تصادفی ساده 30 نفر به عنوان نمونه آماری در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. تمامی شرکت کنندگان بااستفاده از رضایت نامه و اعلام رغبت در این پژوهش مارا همراهی کردند. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده¬ها از آزمون شاپیرو ویلک و برای بررسی اثرات خود گفتاری آموزشی بر یادگیری مهارت لیوان چینی از آزمون تی زوجی استفاده شد. نتایج و یافته¬ها: نتایج حاصل از پژوهش، معناداری گروه خودگفتاری آموزشی بر مهارت لیوان¬چینی را نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه تجربی و کنترل مشاهده شد و زمان اجرای مهارت توسط گروه خودگفتاری بهتر از گروه بدون مداخله بود. پیشنهاد پژوهشگر به مربیان و معلمان، استفاده و به کارگیری مداخلات ذهنی و روانی متناسب با کلاس¬های آموزشی و استفاده از مهارت¬های شناختی پیچیده برای بهبود کارکردهای مغز و همچنین استفاده¬ی مفید و سودمند از فضای مجازی جهت ارائه¬ی الگوها و آموزش¬های مناسب به دانش¬آموزان است.
کلمات کلیدی : واژگان کلیدی: خودگفتاری آموزشی لیوان چینی الگودهی فضای مجازی.