اثربخشی آموزش خود شفقت ورزی بر نشخوار ذهنی و انزوای اجتماعی دانشجویان دختر کمالگرا دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

لیلا طاهری¹ سعید مشتاقی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روان¬شناسی تربیتی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.
2) استادیار روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.

محل انتشار : دومین همایش ملی روان درمانی ایران(incpuma2.ir)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودشفقت ورزی بر نشخوار فکری و انزوای اجتماعی دانشجویان دختر کمالگرا اسـت. ایـن پـژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعۀ آماري این پژوهش دانشجویان کمالگرای دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بودند. نمونۀ پژوهش 36 دانشجوی کمالگرا بود کـه بـه صورت تصادفی به (دو گروه آزمایش و کنترل) گمـارده شدند. براي جمع آوري داده ها، از پرسشنامه کمالگرایی تری شورت (1995)، مقیاس نشخوار ذهنی نالن و هوکسیما (1991) و مقیاس انزوای اجتماعی راسل و همکاران (1980) اسـتفاده شـد. بـراي گـروه هـاي آزمـایش، آموزش خود شفقت ورزی در 8 جلسه 90 دقیقه اي برگزار شد. در حالی که گروه کنترل مداخله اي را دریافت نکـرد. نتـایج تحلیل کوواریانس (آنکـوا) نشـان داد آموزش خود شفقت ورزی، میزان نشخوار ذهنی و انزوای اجتماعی دانشجویان دارای کمالگرایی را کاهش داد.
کلمات کلیدی : آموزش خودشفقت ورزی کمالگرایی نشخوار ذهنی انزوای اجتماعی