تنبلی اجتماعی در معلمان مقطع ابتدایی: نقش پیش بین بهزیستی روانی و معنویت در محیط کار

رحیم فردیان¹ کامران مام قادری² مسعود نجاری³

1) دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. (نویسنده مسئول)
2) کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش، بوکان، آذربایجان غربی، ایران.
3) دکتری روانشناسی، گروه روان شناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.

محل انتشار : دومین همایش ملی روان درمانی ایران(incpuma2.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تنبلی اجتماعی بر اساس بهزیستی روانی و معنویت در محیط کار انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان مقطع ابتدایی شهر بوکان در سال 1401-1400 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 نفر به عنوان نمونه مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های تنبلی اجتماعی (جورج، 1992)، بهزیستی روانشناختی ریف (1995) و معنویت در محیط کار میلیمان و همکاران (2003) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با نرم‌افزارSPSS نسخه ۲3 صورت گرفت و سطح معناداری آزمون‌ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که همبستگی مثبت معنی داری بین بهزیستی روانی و معنویت در محیط کار معلمان وجود داشت. همچنین همبستگی منفی معنی داری بین بهزیستی روانی و معنویت در محیط کار معلمان با تنبلی اجتماعی وجود داشت. 7/33 درصد از واریانس تنبلی اجتماعی توسط بهزیستی روانی و در مجموع 8/43 درصد از واریانس تنبلی اجتماعی توسط بهزیستی روانی و معنویت در محیط کار تبیین شد. با توجه به نتایج پژوهش می توان اظهار کرد که جهت کاهش تنبلی اجتماعی در معلمان مدارس ابتدایی به نقش بهزیستی روانی و معنویت در محیط کار معلمان نیز توجه شود.
کلمات کلیدی : تنبلی اجتماعی بهزیستی روانی معنویت در محیط کار معلمان ابتدایی