رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری با اضطراب اجتماعی در زنان

الهام محمدی¹ المیرا محمدی² فاطمه خوئینی³

1) کارشناس ارشدروانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،ایران.
2) دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،ایران.
3) استادیارواحدفیروزکوه، دانشگاه آزاداسلامی. فیروزکوه. ایران.

محل انتشار : دومین همایش ملی روان درمانی ایران(incpuma2.ir)
چکیده :
هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری با اضطراب اجتماعی زنان بود. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی واز نظر روش توصیفی– همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار ساکن در منطقه 14شهر تهران در سال 1400 بود. نمونه پژوهش شامل 200 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامه های پژوهش شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988)، پرسشنامه تاب آوری کونورودیویدسون (2003)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون گام به گام و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته هابیانگر آن بود که بین حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معکوس و معناداربود(840/0-). و نیز بین حمایت اجتماعی ادراک شده و اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معکوس ومعنادار بود(280/0-). همچنین بین تاب آوری و اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معکوس ومعنادار بود(460/0-). لذا می توان به فراخور اقشار جامعه و با در نظر گرفتن کارگاههای آموزشی و آموزش روشهای افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری، اضطراب اجتماعی را در میان افراد جامعه به ویژه زنان سرپرست خانوارکه جزو اقشار آسیب پذیرجامعه می باشندکاهش داد. واژگان كليدي: حمایت اجتماعی ادراک شده، تاب آوری، اضطراب اجتماعی، زنان
کلمات کلیدی : حمایت اجتماعی ادراک شده تاب آوری اضطراب اجتماعی زنان