اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر تئوری Gross بر ابعاد سه گانۀ تکانشگری در افراد با نشانه های اختلال دوقطبی نوع دو
اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر تئوری Gross بر ابعاد سه گانۀ تکانشگری در افراد با نشانه های اختلال دوقطبی نوع دو
شکوفه عسگری دستنایی1
1) کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور بین المللی عسلویه، عسلویه، ایران.
محل انتشار :
دومین همایش ملی روان درمانی ایران(incpuma2.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف «تعیین میزان اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر تئوری Gross بر ابعاد سه گانۀ تکانشگری در افراد با علائم اختلال دوقطبی نوع دو» انجام شد. پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان دارای اختلال دوقطبی نوع دو مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات رواندرمانی شهرکرد در سال 1401 بود که در این مرکز دارای پرونده بودند. با روش نمونهگیری در دسترس (داورطلبانه) تعداد 30 نفر انتخاب و به پرسشنامه تکانشگری (پاتون و همکاران، 1995) پاسخ دادند. دادهها با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره و با SPSS نسخه 26 تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحله پسآزمون بین میانگین نمره تکانشگری و ابعاد آن شامل بیبرنامهگی (43/13=F، 001/0=P و 661/0=Eta)، تکانشگری حرکتی (31/17=F، 004/0=P و 544/0=Eta) و تکانشگری شناختی (65/22=F، 005/0=P و 712/0=Eta) در آزمودنیهای دو گروه در مرحله پسآزمون تفاوت معنادار بود که حاکی از اثربخشی برنامه مداخلهای است (05/0>P). لذا به روانشناسان و برنامهریزان حوزه سلامت روان توصیه میگردد در کنار دارو درمانی به این شیوۀ مداخله در راستای کاهش علائم روانی و افزایش حالات هیجانی مثبت توجه ویژه مبذول دارند.
کلمات کلیدی :
آموزش تنظیم هیجان
تکانشگری
اختلال دوقطبی