اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش وتعهد برشرم درونی شده،حساسیت اضطرابی،ناگویی خلقی در زنان نابارور

شهاب مرادی¹ نازنین روا²

1) گروه روان شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان،
2) دکتری تخصصی روانشناسی،دانشکده روانشناسی،دانشگاه

محل انتشار : دومین همایش ملی روان درمانی ایران(incpuma2.ir)
چکیده :
هدف پژوهش‌حاضرتعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شرم درونی شده، حساسیت اضطرابی، ناگویی خلقی در زنان نابارور بود.روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل‌کلیه زنان نابارور بیمارستان علی ابن ابیطالب شهر زاهدان درسال1401تشکیل می دادند.وحجم نمونه به تعداد40 نفراززنان ناباروربه صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (20 نفر آزمایش و 20 نفر کنترل).شرکت کنندگان گروه آزمایش تحت مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت 8 جلسه 60 دقیقه‌ای مداخله دریافت نکردند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حساسیت اضطرابی‌ تیلور وکاکس (1998) پرسشنامه شرم درونی‌شده رجبی وعباسی(1390) وپرسشنامه ‌ناگويی‌خلقی تورنتو بشارت(2007) استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل .داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش معنادار میزان شرم درونی شده، حساسیت اضطرابی، ناگویی خلقی در زنان نابارور گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل است.همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که می‌توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت کاهش شرم درونی شده، حساسیت اضطرابی، ناگویی خلقی در زنان نابارور بهره جست..
کلمات کلیدی : درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرم درونی شده حساسیت اضطرابی ناگویی خلقی زنان نابارور