بررسی نقش واسطه ای خودکارامدی بر رابطه ی بین اضطراب در دوران کرونا و اشتیاق تحصیلی در دانشجویان دانشگاه تهران

دکتر غلامعلی لواسانی¹ نیلوفر آقایی نژاد² سارا نادری³

1) دانشیار گروه آموزشی روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، ایران
2) دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی و اجماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر،
3) کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محل انتشار : دومین همایش ملی روان درمانی ایران(incpuma2.ir)
چکیده :
یکی از عوامل کلیدی در موفقیت دانشجویان در دانشگاه اشتیاق تحصیلی است عاملی که سبب تمرکز و توجه دانشجویان به مسائل و تعهد به مقرارات می شود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود و هدف این مطالعه بررسی تاثیر اضطراب کرونا بر اشتیاق تحصیلی دانشجویان با واسطه گری خودکارامدی است و بدین منظور 168 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه ی نمونه گیری آنلاین در دسترس به سه پرسشنامه ی خودکارامدی (GSE-17) شرر وهمکاران (1998)، اشتیاق تحصیلی (SE) فردریکز و همکاران (2004) و اضطراب کرونا ویروس (CDAS) علیپور و همکاران (1398) پاسخ دادند و جهت بررسی آماره های توصیفی از نرم افزار SPSS-26 و برای مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار AMOS-24 استفاده شد و نتایج پژوهش نشان می دهد که متغیر خودکارامدی بر اشتیاق تحصیلی و اضطراب کرونا بر خودکارامدی اثر مستقیم و معناداری دارد (01/0 p <) و از طرف دیگر متغیر اضطراب کرونا با در نظر گرفتن نقش میانجی خودکارامدی بر اشتیاق تحصیلی اثر دارد (01/0 p <) و پس می توان گفت که با در نظر گرفتن نقش واسطه ایی خودکارامدی، اضطراب کرونا بر اشتیاق تحصیلی در دانشجویان اثر گذار است و با بالا رفتن اضطراب کرونا خودکارامدی دانشجویان و اشتیاق تحصیلی آن ها کاهش پیدا می کند و استفاده از روش هایی که اضطراب ناشی از ویروس کرونا را در دانشجویان کاهش دهد می تواند با اثر گذاری بر خودکارامدی دانشجویان و افزایش آن اشتیاق تحصیلی را هم در دانشجویان افزایش دهد.
کلمات کلیدی : اشتیاق تحصیلی خودکارامدی اضطراب کرونا دانشجویان