بررسی نمودهای تربیتی در داستان مربای شیرین و قصه های مجید و هوشنگ مرادی کرمانی

مژگان زحمتکش¹

1) دانشجوی کارشناسی ادبیات فارسی گرایش ادبیات کودک دانشگاه پیام نور رامهرمز ـ

محل انتشار : دومین همایش ملی نگارش و ویرایش زبان فارسی (farsiuma2.ir)
چکیده :
داستان خلق‌شده براي کودکان و نوجوانان بايد علاوه بر جنبه سرگرم‌کنندگی و برانگيختن حس زیبایی‌شناسی، دربرگيرنده مسائل تربيتي، اجتماعي و اخلاقي نيز باشد؛ به‌طوری‌که آنان را درراه کشف هويت و معناي زندگي راهنمايي کند و به آن‌ها بياموزد که براي تکامل شخصيت فردی‌شان به چه تجربه‌هایی نياز دارند. از مهم‌ترین بخش‌های ادبیات هر ملتی ادبیات مربوط به کودک و نوجوان است. ادبیات کودک و نوجوان، آنان را برای ورود به دنیای بزرگ‌سالی و زندگی اجتماعی آماده می سازد. بهترین روش آموزش‌وپرورش کودکان و نوجوانان آموزش غیرمستقیم است که این مهم با جای گذاری نکات اخلاقی دینی تربیتی اجتماعی و روانشناسی در داستان‌ها میسر می‌شود. یکی از برجسته‌ترین نویسنده‌های گروه کودک و نوجوان در ایران هوشنگ مرادی کرمانی است که با زبانی ساده و داستان‌هایی بومی نمودهای تربیتی را در داستان‌هایش گنجانده است. مرادی کرمانی از نویسندگانی است که به دنیای کودکانه ورود کرده است و زوایای پنهان شخصیت‌های کودکان و نوجوانان را در شخصیت‌های داستانی‌اش نمایان ساخته است. این پژوهش پس از ارائه کلیات و مطالعات نظری درباره تعریف کودکی و نوجوان به نمودهای تربیتی در داستان مربای شیرین و قصه های مجید هوشنگ مرادی کرمانی پرداخته است.
کلمات کلیدی : نمودهای تربیتی هوشنگ مرادی کرمانی ادبیات کودک و نوجوان