هوش مصنوعی و روندپژوهی قدرت نرم در اصول سیاست خارجی الگوریتمی ج.ا.ایران

سید جلال دهقانی فیروزآبادی¹ سعید چهرآزاد²

1) استاد تمام روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی تهران
2) فوق دکترا روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی تهران

محل انتشار : اولین همایش ملی آینده پژوهی در فقه، حقوق و علوم سیاسی(ayandeuma.ir)
چکیده :
در چند سال اخیر با وجودِ دستْ¬آمدهایِ تکنولوژی¬های نوظهور و بسیط یافتن سیستم¬های داده¬بنیاد، هوش مصنوعی به عنوان عنصری تلقی شده که وجهی دوبُعدی و دوانگار را به منصۀ ظهور رسانیده و جوامع بشری را با دوگانۀ خوف-رجاء مواجه نموده است. جایگاهِ این موضوع را وقتی بهتر متوجه می-شویم که ساحت¬های گونه¬گون زندگی بشر- اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و حقوقی- به صورتی تحت تاثیر پدیدارِ هوش مصنوعی قرار گرفته که زیستْ¬جهان بشر بدون آن قابل تصور نیست. این مقاله با مفروض گرفتن آیندۀ سیاست خارجی الگوریتمی جمهوری اسلامی ایران با محوریتِ هوش مصنوعی و کاربردهای آن و با بهره¬گیری از روش تحلیلی-توصیفی به دنبالِ پاسخِ به این سوال است که اصول و مبانی الگوریتمی چگونه توسط ذاتِ دوگانۀ هوش مصنوعی، سیاست خارجی ایرانِ پساداده¬گرایی را با دگردیسی¬های ماهوی روبه¬رو کرده است؟ دستْ¬آوردهای پژوهش نشان¬گرِ آن است که هوش مصنوعی و سیستم الگوریتمی با بازتولید مولفه¬های نوآمد در سیاستگذاری خارجی و استفاده از کارکردهای نظامی، امنیتی، سیاسی، اجتماعی و حقوقیِ آن، تاثیر قابل توجهی در تحول و تطورِ اصول و مبانی سیاست خارجی الگوریتمی جمهوری اسلامی ایران دارد.
کلمات کلیدی : هوش مصنوعی کلان¬داده سیاست خارجی ایران اصول و مبانی.