تحلیل مفهومی جرم بغی از منظر فقه شافعی و قوانین کیفری ایران.

سید اشرف مجیدی¹

1) کارشناسی ارشد،حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران(کردستان)

محل انتشار : کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در علوم انسانی، اقتصاد، مدیریت و حسابداری(icrhema.com/1st)
چکیده :
ماهیّت جرم بغی، عبارت است از: ظاهرشدن، جهت امتناع از دستور امام و حاکمیت اسلامی از طریق کشیدن سلاح، ایجاد هراس شدید و ارتکاب قتل، هم چنین اقدام به هر عملی با قصد به چالش کشاندن تحقق فرامین الهی درجامعه اسلامی وتلاش در راستای برهم زدن امنیت اجتماعی و سیاسی حاکمیت اسلامی، هدف از بیان آن، مشخص نمودن موضوع حدی و تعزیری جرم مذکور با توجه به دیدگاه فقه شافعی و قوانین موضوعه کیفری ایران برای مقابله با باغیان. ضمناً با تعمق در فقه شافعی و تأمل در فلسفه عمیق مواد 287 و 288 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392و اجرای آن در مورد جرم مذکور اعم از حدود یا تعزیر به روشنی در می یابیم که در وضع و تشریع این قوانین، انسان و ارزش¬های والای انسانی، پیش از هر چیزدیگری مطرح و مد نظر بوده است. و هم¬چنین با کثرت ابهامات موجود درمورد جرم بغی و حد و مرزآن، تشخیص فرد مجرم از غیر مجرم دردادگاه¬های جزایی ایران، عملی بس دشوار است لذا با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، نتایج حاصله بیانگرآنست¬که مجازات‌های وضع شده از سوی شارع مقدس و قوانین موضوعه به حقیقت، مانع و باز دارنده هستند، ازاین¬ طریق می¬توان صیانت از امنیت اجتماعی و سیاسی برای جامعه اسلامی را به ارمغان آورد. ازاین¬رو با بررسی پژوهش و واکاوی مسئله مورد نظر از دیدگاه تطبیقی فقه شافعی و حقوق¬کیفری ایران، می¬توان دید وسیعی در مورد جرم مذکور ازمنظر علمای علم حقوق قرار داد، تا راه گشای مسائل حقوقی گردد.
کلمات کلیدی : بغی مجازات فقه شافعی حقوق¬کیفری ایران