فناوری‌های چاپ زیستی سه‌بعدی در زمینه بافت غضروفی بینی انسان

حسین رستمانی¹ امید فخرایی² فاطمه طوسی زاده³ نرگس کلیدری⁴

1) دانشجوی کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد-ایران -
2) استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد-ایران -
3) دانشجوی کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد-ایران -
4) دانشجوی کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد-ایران -

محل انتشار : اولین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و فن آوری های نو(secongress.com/1st)
چکیده :
نقایص مختلف بینی بنا بر علل مادرزادی یا سوانح، تقاضای زیادی را برای عمل‌های بازسازی بینی ایجاد کرده که روش‌های معمول به دلیل محدودیت‌ها قادر به پاسخگویی نیستند. چاپ زیستی سه‌بعدی با وجود پتانسیل منحصربفرد در زمینه ترمیم و بازسازی بافت غضروفی بینی، به دلیل نوظهور بودن با چالش‌های ویژه‌ای همراه است. این فناوری به طور کلی به سه دسته مبتنی بر اکستروژن، جوهرافشان و مبتنی بر لیزر تقسیم می‌شود. تکنیک‌های مختلف در چاپ زیستی سه‌بعدی قابلیت ایجاد بافت‌های زنده که از نظر شکل و عملکرد مشابه بافت بومی باشند را با وضوح، سرعت و هزینه مقرون به صرفه فراهم کرده‌است و همچنین ظرفیت قابل توجهی در نوآوری و خلق روش‌های بدیع دارد. همچنین، ارزیابی‌های بافت‌شناسی و ریخت‌شناسی ساختارهای چاپ شده حاکی از آن است که به خوبی توانسته‌اند ویژگی‌های غضروف بینی طبیعی را تقلید کنند. در این مرور، ضمن تشریح مفهوم و اهمیت چاپ زیستی سه‌بعدی روش‌های مختلف آن بررسی شده‌است و انواع جوهرهای زیستی مطلوب برای کاربردهای غضروف بینی بیان می‌شود.
کلمات کلیدی : چاپ زیستی سه‌بعدی غضروف بینی فناوری‌های چاپ زیستی بافت غضروفی جوهر زیستی