مروری سیستماتیک بر مطالعات حوزه اعتماد بین فردی و بهبود کیفیت زندگی

مهلا عربیان¹ امیرعلی رجنی²

1) کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، ایران
2) کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرند، کرمان، ایران.

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مدیریت و علوم انسانی مونیخ، آلمان(huconf.com/3rd)
چکیده :
عتماد بين فردي يکي از گونه هاي اعتماد در سازمان است که نبود يا کمبود آن در سازمان مي تواند پيامدهايي منفي را به دنبال داشته باشد هنگامی که در زندگی زناشویی تعارضات افزایش می یابند، اعتماد بین زوجین شروع به کاستن خواهد کرد و زوج-ها نسبت به یکدیگر تعهد کمتری خواهند داشت در مشکلات ارتباطی زوجین، نحوه ي مقابله ي زوجین با هیجانات شان که در طول رابطه ظاهر میشوند، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر افزایش کیفیت روابط زناشویی در رابطه است. اعتماد بین فردی: اعتماد، به میزان آسیب¬پذیری تمایلات و اشتیاق یک طرف تعامل به اقدامات طرف مقابل بدون در نظرگرفتن توانایی کنترل و نظارتی که فرد بر طرف مقابل دارد، گفته می¬شود. اعتماد شامل سه بُعد اعتماد مبتنی بر شناخت، اعتماد مبتنی بر تاثیر و گرایش به اعتماد است.بهبود کیفیت زندگی: کیفیت زندگی زناشویی را به عنوان موفقیت و عملکرد یک ازدواج توصیف کرده اند. لذا این پژوهش به مرور سیستماتیک حوزه اعتماد بین فردی و بهبود کیفیت زندگی می پردازد.
کلمات کلیدی : اعتماد بین فردی بهبود کیفیت زندگی روابط