تصویر معشوق در شعر شاعران ایلام (عبدالجبار کاکایی، بهروز سپیدنامه و حبیب¬الله بخشوده)

یزدان ابراهیمی¹

1) کارشناسی ارشد ادبیات . اداره کل آموزش و پرورش استان ایلام .

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مدیریت و علوم انسانی مونیخ، آلمان(huconf.com/3rd)
چکیده :
یکی از مهم¬ترین ساحت¬های ادبیات فارسی، ساحت غنایی آن است که شاعران در آن از عواطف و احساسات خویش سخن می-رانند. این نوع ادبی بیشتر بر محور عشق و عاشقی می¬چرخد و شاعران در آن سخنان و عواطف خود را خطاب به¬ معشوق بیان می-دارند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی و کتابخانه¬ای تدوین شده، نگرش شاعران ایلام به معشوق بررسی و تحلیل شده است. طرز و شیوه¬ی نگاه شاعران ایلامی به ¬معشوق دارای شباهت¬های زیادی به هم است. این شاعران، در نگاه به معشوق از شاخصه¬هایی از قبیل تشبیه معشوق به طبیعت، بی¬وفایی معشوق، زیبایی معشوق، معشوق، دلیلی برای شور و اشتیاق، معشوق و هجران ، معشوق باعث نجات عاشق و معشوق دلیلی برای بی¬قراری عاشق، استفاده کرده¬اند. حبیب الله بخشوده در ترسیم تصویر معشوق از زبان کردی و عناصر بومی بهره برده است. معشوق در شعر این شاعران دارای ماهیتی پاک و عفیف می¬باشد و شاعران با معشوق عشق¬ورزی¬ای پاک دارند. هم¬چنین در اشعار این شاعران معشوق بیشتر زمینی است و برای همین به¬ بررسی¬ معشوق زمینی در این پژوهش پرداخته شده است.
کلمات کلیدی : معشوق شعر ایلام عبدالجبار کاکایی بهروز سپیدنامه حبیب¬الله بخشوده