بررسی حقوقی قوانین حمل و نقل کالا در حقوق داخلی و بین المللی و نحوه مدیریت آن

شروین دربندی¹ الهام ایزدی²

1) کارشناسی حقوق دانشگاه پیام نور، واحد بین الملل قشم، هرمزگان، ایران
2) کارشناسی مدیریت بازرگانی، دانشگاه سراسری قم، قم، ایران

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مدیریت و علوم انسانی مونیخ، آلمان(huconf.com/3rd)
چکیده :
در حال حاضر قوانین حمل و نقل کالا در کشور کاربرد بسیاری دارد و بسیاری از صنایع و شرکت‌ها از سیستم حمل و نقل داخلی برای سرعت بخشیدن به امور جا به جای بار خود استفاده می‌کنند. قوانین داخلی حمل و نقل کالا این امکان را برای شرکت‌های باربری و رانندگان فراهم می‌کند تا بتوانند با خیال راحت‌تر مبادلات خود را انجام دهند و از سوی دیگر این اطمینان به صاحبان بار داده می‌شود که با خیال راحت طبق این قوانین مرسولات خود را به شرکت‌های حمل و نقل کالا بسپارند. ترانزیت کالا به صورت زمینی، دریایی و هوایی در مرز کشورها انجام می‌شود و برای اینکه کالاها بدون مشکل از یک کشور وارد یا خارج شوند، باید قوانینی باشد تا بر صنعت حمل و نقل کالا نظارت داشته باشد. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و بر پایه اسناد و منبع کتابخانه ای نگاشته شده است و در این راستا، با مطالعه اسناد بین¬المللی، با هدف کاربردی، اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تولید فزایندۀ کالای خطرناک و گسترش مبادلات تجاری بر حجم نقل ‌و انتقال کالای خطرناک افزوده و باعث شده است حمل ‌و نقل جاده‌ای این نوع کالا موضوع بحث کنوانسیون‌های بین‌المللی قرار گیرد. حقوق ایران نیز از تحولات بین‌المللی دور نمانده و علاوه بر ملحق شدن به برخی کنوانسیون‌های بین‌المللی، مقرراتی را در سطح داخلی برای حمل این نوع کالاها وضع کرده است. در فرایند حمل ‌و نقل کالای خطرناک، ارسال‌کننده یکی از طرفین قرارداد حمل ‌و نقل‌ است که نقش سازنده‌ای در تهیۀ مقدمات حمل دارد. ارسال‌کنندۀ کالا در موقعیت مناسبی برای سنجش ایمنی حمل کالا بوده و دارای وظایفی است که به اقتضای طبیعت خاص کالای خطرناک و گستردگی و شدت خسارت ناشی از آن تشدید شده است و در پی آن، مسئولیت سنگین‌تری را می‌طلبد.
کلمات کلیدی : قوانین داخلی قوانین بین المللی مدیریت حمل و نقل کالا مسئولیت