بررسی ساختار معماری و تزئینات خارجی در خانه قدیمی تبریز( مطالعه موردی خانه لاله‌ای )

داود عباسی¹ رویا محبوب قدس²

1) دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه‌ای معماری، دانشکده مهارت و کار آفرینی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2) دکتری تخصصی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(icarcau.com/1st)
چکیده :
خانه لاله‌‌ای تبریز که نامش را از آخرین مالک خود (حاج حسین لاله‌ای) به ارث برده، در دوران پهلوی با معماری شکیل ساخته شده است. این خانه از زیباترین و مهم‌ترین خانه های تاریخی است که به عنوان یک جاذبه توریستی، تحت مالکیت سازمان میراث فرهنگی قرار دارد. خانه لاله‌ای در طول تاریخ خود همانگونه که در زمان شاهان و حکومت‌های متعددی زیسته، شاهد چندین مالک در دوره‌های مختلف زمانی بوده است. اولین مالک و صاحب این خانه «فتح الله اوف» بود که خود و چندین نسل از فرزندانش نیز در این خانه زندگی کردند. بعد از آن، سکونت در این خانه بزرگ و زیبا سهم ابوالقاسم مختارنیا و خانواده‌اش شد که این سکونت تا دهه پنجاه شمسی به درازا کشید. صاحب بعدی خانه یعنی حاج حسین لاله‌ای، کسی بود که علاوه بر نام خود، خاطرات نزدیک به سی سال زندگی خود و خانواده‌اش را برای این خانه و تک تک آجرهایش به یادگار گذاشت. در اوایل دهه هفتاد شمسی، سازمان میراث فرهنگی تصمیم گرفت تا به علت بالا رفتن عمر خانه و جلوگیری از سکونت بیش از حد که منجر به آسیب چنین بنای ارزشمندی می‌شود، خانه را از خانواده لاله‌ای خریداری کند. به دنبال خرید خانه و پیگیری کارهای مربوطه، خانه لاله‌ای تبریز در تاریخ 20 آذر ماه سال 1379به شماره 2919 به ثبت ملی رسید. مطالعه حاصل با روش میدانی، توصیفی – تحلیلی و مطالعات کتابخانه‌ای معماری خانه لاله‌ای را مورد بررسی قرار داده و به اهمیت، ارزش و زیبایی تزئینات خارجی آن پرداخته است.
کلمات کلیدی : خانه لاله‌ای معماری تزئینات خانه قدیمی بناهای تاریخی.