نقش برنامه‌ریزی مشارکتی بر توسعه جوامع محلی
نقش برنامه‌ریزی مشارکتی بر توسعه جوامع محلی
فروغ کریمی1 اسماعیل صالحی2
1) دانشجوی دکتری برنامه‌ریزی محیط‌زیست دانشگاه تهران
2) دانشیار دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران
محل انتشار :
اولین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(icarcau.com/1st)
چکیده :
در عصر حاضر، در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، برای تهیه طرح¬های توسعه از رویکردهای نوین برنامه¬ریزی استفاده می-کنند. برنامه¬ریزی مشارکتی یکی از رویکردهای نوین برنامه¬ریزی است که در آن به مشارکت مردمی، خواست¬ها و علایق مردم و رویکرد از پایین به بالا توجه می¬شود و برخلاف نگاه تک¬بعدی صرف کالبدی برنامه¬ریزی جامع عقلانی، در این رویکرد با نگاه چندبعدی به مسائل، بر بعد اجتماعی توجه بیش¬تری می¬شود.
توسعه پایدار مؤلفه‌های مختلف محیطی، اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی را در برمی‌گیرد؛ که مهم¬ترین رکن رسیدن به توسعه پایدار، توسعه بر اساس روش مشارکتی می¬باشد. محوریت محلات به دلایل متعددی همچون دسترسی ساده‌تر و سریع‌تر ساکنین به نیازها و امکانات، حذف واسطه‌ها و کاهش ردپای کربن افراد، منجر به ضرورت جلب مشارکت¬های جوامع محلی در پیش¬برد برنامه¬ها و فعالیت¬های اقتصادی و اجتماعی به‌عنوان از سیاست¬های محوری توسعه و نظام برنامه¬ریزی مدیریت جوامع، می‌گردد. بر این اساس توجه به مشارکت و مدیریت جوامع محلی، می¬تواند نقش مهمی در پیشرفت نظام مدیریتی کشور و توسعه پایدار داشته باشد. درمجموع می¬توان گفت رسیدن جوامع محلی به توسعه پایدار نیازمند مشارکت این جوامع و برنامه¬ریزی¬های واقع‌بینانه است.
مقصود از مشارکت جامعه محلی، حضور مستمر و بی وقفه آنها در کنار متخصصان و مراجع بیرونی توسعه نیست، بلکه منظور رسیدن به درکی شفاف از اهمیت و ضررورت توسعه، و ابراز نظر فعال در مراحل برنامه‌ریزی و مشارکت پویا و عملی در فرآیند اجراست.
کلمات کلیدی :
واژه‌هاي كليدي: برنامه‌ریزی
برنامه مشارکتی
توسعه
جوامع محلی