تبیین ویژگی های محیطی موسیقی درمانی در فضای باز

شیوا زراعت کار¹ ندا عرب سلغار²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر. مؤسسه آموزش عالی حافظ
2) دکتری معماری؛ مدرس مؤسسه آموزش عالی حافظ شیراز

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(icarcau.com/1st)
چکیده :
طراحی منظر توانایی اثرگذاری بر سلامت جسم و روح افراد، بواسطه اصول باغ سازی درمانی و شفا و گسترش آن از محیط های خصوصی (وابسته به مراکز درمانی) به محیط های عمومی (کل شهر) را دارد. طراحی محیط های درمانی شفابخش، در دهه های اخیر، مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. این در حالی است که شفا و درمان، دارای تفاوت های بینادینی در فرایند مداخله در محیط دارند. (موسیقی درمانی)، یک فرایند سیستماتیک مداخله ای است که با تکیه بر تجربه موسیقی و در روابط شکل گرفته حاصل از فرایند مشارکتی درمانگر بر درمانجو کمک می کند تا سلامتی خود را بازیابد. در ارتباط با چگونگی وارد کردن درمان بواسطه موسیقی در فضای باز، جای بحث وجود دارد و مطالعات در زمینه طراحی فضاهای باز بیشتر حول مطالعات باغ های شفا، باغ های حسی و... می باشد. لذا بحث بر چگونگی طراحی فضاهای باز برای تحقق موسیقی درمانی از اهداف این مقاله است. به طور کل چهار نوع خاص از تجربه موسیقی به عنوان روش های اصلی موسیقی درمانی وجود دارد. هر تجربه موسیقی، شامل یک شخص، یک فرایند موسیقی خاص، یک محصول و در نهایت یک بستر(محیط) است. ویژگی های محیط و بستر موسیقی درمانی و پیرو آن معیارهای طراحی محیط، بر اساس معیارها و سطوح عمل موسیقی درمانی تبیین می شود.
کلمات کلیدی : موسیقی درمانی فضای باز باغ درمان باغ شفا