تحلیل زمانی-مکانی گسترش کالبدی شهر بوئین زهرا (1355 تا 1401)

رضا ابوی سگزآبادی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گرایش آمایش شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی تحقیقات پیشرفته در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(icarcau.com/1st)
چکیده :
شهرها مانند موجود زنده متولد شده و رشد می یابند. رشد شهرها تحت تاثیر عوامل مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و مدیریتی و محیطی بوده و می تواند بر ابعاد مختلف زندگی تاثیرگذار باشد. شهر بوئین زهرا بعد از شکل گیری هسته اولیه بعد از زلزله در دهه های اخیر به دلیل عوامل مختلف و در جهات مختلف رشد کالبدی را تجربه کرده است. هدف از این پژوهش بررسی میزان گسترش کالبدی، شناسایی اراضی تغییر یافته به کاربری شهری بررسی الگوی رشد شهری در دهه های گذشته و نیزکشف دلایل تغییر جهت توسعه شهر می باشد. در این تحقیق جهت طبقه بندی تصاویر و در نتیجه کشف تغییرات کاربری پوشش سطح زمین با در نظر گرفتن کمترین اختلاف زمانی بین تصاویر از مقایسه و بررسی تصاویر ماهواره ای سنجنده های MSS، TM، OLI و OLI ماهواره لندست استفاده گردید. در این پژوهش جهت انجام پردازش ها از نرم افزار ENVI 5.3 و جهت صحت سنجی از نرم افزار Google Earth استفاده گردید. نتایج بیانگر آن است که مساحت کالبدی یا فضای شاخته شده در بازه زمانی 1355 تا 1375 شهر رشد چشمگیری داشته است و به مرور در دهه های بعد میزان این افزایش روند کاهشی داشته است. نتایج بررسی های جمعیتی نشان می دهد که نرخ رشد بعد از افزایش زیاد در بازه زمانی 1355 تا 1375 به مرور روند کاهشی داشته است. در بازه زمانی 1375-1355 شهر بصورت فشرده رشد یافته است. اما پس از این زمان و طی بازه های زمانی 1395-1375 و 1401-1395 شهر بصورت پراکنده رشد یافته است.
کلمات کلیدی : رشد کالبدی بوئین زهرا اسپرال فشرده سنجش از دور