باززنده‌سازی خانه‌ حریری تبریز به واسطه‌ی تغییر کاربری به موزه‌ی صنایع دستی با رویکرد حفاظت از بناهای تاریخی

فائزه قاهر¹ حسن مدبَر چهاربرج²

1) کارشناس ارشد معماری گرایش داخلی، ایران،
2) دانشجوی کارشناسی ارشد کارگردانی گرایش نمایش، دانشگاه تربیت مدرس، ایران،

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پیشرفت های اخیر در مهندسی، نوآوری و تکنولوژی - بلژیک(eitconf.com)
چکیده :
یادمان‌های تاریخی هر مرز و بوم نماینده‌ی فرهنگ، هنر و فن معماری زمان خود هستند، بنابراین حفاظت و نگهداری از آن‌ها وظیفه‌ی خطیر هر جامعه‌ی پویا و هوشیاری¬ است. در راستای حفاظت و نگهداری از این آثار راهکارهای فراوانی وجود دارد ولی باید توجه داشت که مسیری گزینش شود که به ارزش‌های فرهنگی اثر تاریخی لطمه‌ای وارد نشود. بر همین اساس یکی از راهکارهای حفاظت، باززنده‌سازی اثر است. برای باززنده‌سازی آثار تاریخی روش‌های متعددی موجود است که در این مقاله به جهت حفظ ارزش‌های تاریخی و معماری اثر و همچنین ادغام آن با زندگی شهری و به نمایش گذاشتن دیگر جنبه‌های هنر بومی و ملی، کاربری موزه پیشنهاد شده‌است. سعی ما بر آن است که نگرش سطحی حاکم بر موزه‌ها به نگرش ژرف و آموزنده‌ای تبدیل شود تا موزه‌ها از جنبه‌ی نمایشگاه‌های ظاهراً پر تجمل و اغلب خالی از تماشاگر درآمده و تبدیل به جایگاهی آموزشی و گنجینه‌ای پربها برای پژوهشگران شود. خانه‌ی تاریخی حریری در کنار دیرینه‌ی تاریخیش که به دوران قاجار بازمی‌گردد، دارای جلوه‌های بارز هنری فراوان همچون نقاشی‌ها و گچ‌بری‌های نمای بیرونی و مینیاتورهای داخل بناست که نشان دهنده‌ی هنر اصیل ایرانی است، که خود جذابیت افزونی به کاربری پیشنهادی خواهد بخشید.
کلمات کلیدی : باززنده‌سازی تغییرکاربری حفاظت خانه‌ی حریری معماری قاجار موزه