بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت‌های حل تعارض بر خود کنترل‌گری و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان متوسطه شهرستان مه‌ولات

زهرا کیانی¹ فاطمه عاقل² سمیه حیدربیگی مهنه³ زهرا سیستانی شمس آبادی⁴

1) کارشناسی ارشد الهیات ، دبیر دینی عربی متوسطه دوم شهرستان مه ولات
2) فوق لیسانس روانشناسی دبیر آموزش و پرورش شهرستان مه ولات
3) لیسانس روانشناسی دبیر آموزش و پرورش شهرستان مه ولات
4) فوق لیسانس تاریخ دبیر آموزش و پرورش شهرستان مه ولات

محل انتشار : همایش ملی خانواده سالم، جامعه سالم(family-conf.ir)
چکیده :
در راستای لزوم آموزش مهارت حل تعارض به دانش‌آموزان دختر با هدف افزایش سطح خود کنترل‌گری و انطباق با استانداردهای اجتماعی جامعه این پژوهش نوشته شده است. در واقع هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برنامه آموزش بر مدیریت حل تعارض فرزندان با خانواده و جامعه می‌باشد. در این پژوهش، از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر متوسطه اول دبیرستان الزهرای شهرستان مه ولات تشکیل می‌دهند. ابتدا مجموعاً پنجاه دانش آموز از طریق نمونه‌گیری در دسترس از مقطع متوسطه اول دخترانه انتخاب و در دو گروه آزمایش (25نفر)و کنترل(25) قرار گرفتند. پس از مشخص شدن گروه های آزمایش و کنترل، برنامه آموزش مهارت حل تعارض به عنوان عامل آزمایشی، در 10 جلسه 90 دقیقه ای و به صورت هفتگی بر گروه آزمایش اعمال گردید.. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار این پژوهش شامل سه پرسشنامه بیان راهبردهای حل تعارض است و هر سه از روایی و پایایی خوبی برخوردارند. و در این پژوهش از و از نرم‌افزار spss استفاده شد. یافته‌های این تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت بین گروه های آزمایش و کنترل در مهارت‌های حل تعارضات والدین ـ فرزندان طبق نتایج با توجه به مجذور ایتا 36 درصد تغییرات خودکنترلی و 33 درصدی سازگاری اجتماعی معنادار بود. نتیجه گیری نهایی این است که آموزش مهارت‌های حل تعارض مدیریت خودکنترل‌گری را افزایش داده و موجب کاهش تعارضات والد ـ نوجوان می‌شود. و بنابراین، توصیه می‌شود که آموزش مهارت‌های زندگی به عنوان بخشی از برنامه آموزشی مدارس در نظر گرفته شود
کلمات کلیدی : مهارت حل تعارض انطباق با استانداردهای جامعه اثربخشی آموزش خود کنترل‌گری .