مسکن کوچک‌مقیاس: محدودیت‌ها و امکان‌ها

آزاده خاکی قصر¹

1) استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(3icacu.ir)
چکیده :
امروزه به دلایل مختلف محدودیت زمین ها برای ساخت و ساز، افزایش میزان تقاضا برای تامین مسکن به ویژه در موقعیت های شهری پرجمعیت و نزدیک مراکز کار، گران بودن قیمت زمین و کاهش سرمایه برای تهیه مسکن و دلایل دیگر همچون تامین امنیت بهتر و کنترل مسائل اجتماعی و تناسب مسکن با تغییرات سبک زندگی افراد و ... با رواج پدیده مسکن کوچک مقیاس به عنوان یک الگوی فراگیر جهانی مواجه هستیم. ایده گنجاندن ساکنان و بالاخص خانواده ها در مسکن کوچک مقیاس موافقان و مخالفان متعددی دارد زیرا از دریچه های متفاوت، این ایده قابل نقد است. چه امکانهایی که در اختیار قرار می دهد و چه محدودیت ها و تبعاتی که در میان مدت و بلندمدت پیش روی جوامع می‌گذارد. مقاله حاضر تلاش می کند درباره موضوعیت رواج این پدیده در ایران مدخلی ایجاد کند. در این مسیر با بررسی اسناد کتابخانه ای و گفتگوهای مناظره ای کارشناسان مسکن در رسانه های ملی اعم از صدا و سیما و خبرگزاری های رسمی کشور، نظرات موافق و مخالف مسکن کوچک مقیاس را مرور و بررسی کند و در نهایت تحلیل و نتیجه را از منظری بی طرف بیان نماید.
کلمات کلیدی : مسکن حداقلی واحدهای کوچک میکرو آپارتمان خانه نقلی