شناسایی عوامل موثر بر عدم موفقیت پروژه‌های باز سازی بافت‌های فرسوده (مطالعه موردی: بافت فرسوده آبکوه مشهد)

مهدی پالای¹ محسن جلالی مجیدی² علی رجبی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، مدیریت ساخت، موسسه غیرانتفاعی توس مشهد، ایران.
2) دکترای ‌مدیریت، ‌استادیار ‌دانشگاه ‌آزاد، واحد طبس، ‌ایران،
3) کارشناس ارشد مهندسی عمران، مهندسی و مدیریت ساخت، موسسه توس مشهد، ایران.

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(3icacu.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر عدم موفقیت پروژه‌های باز سازی بافت‌های فرسوده(مطالعه موردی: بافت فرسوده آبکوه مشهد) انجام شده است. اعضاي جامعه اين تحقيق شامل مهندسین و کارشناسان دخیل در پروژه باز سازی بافت فرسوده مشهد که تعداد کل ‌آن‌ها حدود 85 نفر هستند. براي تحقيق حاضر با توجه به ويژگي‌هاي جامعه آماري، شيوه نمونه گيري تصادفي ساده در نظر گرفته شد. در اين تحقيق محقق از پرسشنامه محقق ساخت عوامل موثر بر عدم موفقیت پروژه‌های باز سازی بافت‌های فرسوده که بر اساس مطالعه اسنادي تهيه شد استفاده گرديد چون روش پژوهش AHP می‌باشد و خبرگان پرسشنامه‌ها را تکمیل می‌نمایند و همچنین درستی و صحت و سقم پاسخ‌ها با استفاده از شاخص ناسازگاری بررسی می‌شود پس نیازی به روایی و پایایی ندارد. وضعيت توزيع متغيرها با استفاده از آزمون کولوموگروف و اسميرنف بررسي که همه ‌آن‌ها نرمال بودند. نتایج بیانگر آن بود که مهمترین عامل اصلی موثر بر عدم موفقیت پروژه‌های باز سازی بافت‌های فرسوده عامل اقتصادی، عامل اجتماعی و فرهنگی، عامل کالبدی، عامل حقوقی و قانونی و عامل مدیریتی بودند.
کلمات کلیدی : عدم موفقیت پروژه¬های عمرانی بافت فرسوده آبکوه مشهد آزمون فرایند تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی