تاثير روانشناسي محيط درطراحي نماي خانه هاي معاصر

زهره ج جهانبخش¹ ندا ضیابخش²

1) دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامي، واحدتهران شمال ،
2) عضو هیأت علمی معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال.

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(3icacu.ir)
چکیده :
پوسته خارجی ساختمان به عنوان یکی از مؤثرترین عناصر زیبایی شناختی در نمای شهری و همچنین به عنوان مفصل درون و بیرون فضای مسکونی، نقش مهمی برسیمای شهر عهده دارد . نما عنصري است كه امروزه جزء جدائي ناپذير از بدنه شهري محسوب مي گردد. امروز علي رغم گسترش و توسعه شهرها، سيماي آنها ناخوانا، فاقد شخصيت شهري و مولد انواع بحران ها است. سیمای خانه به عنوان چهره و صورت آن کلیتی از شکل ظاهری آن است که این کلیت تأثیر عاطفی– روانی خاصی بر انسان دارد . هدف و ضرورت این تحقیق از آن جهت است که عدم تعلق خاطر انسان به محیط و خانه های امروزی در اثر طراحی نامناسب و بی توجه به بستر محیطی منجر به ایجاد مکعب هایی با پوسته رنگین شده که با حضور چند روزنه تعریف شده و بی هیچ نشانه ای از از حضور آدمی در این خانه ها به صورت منفرد در کنار هم قرار گرفته اند . در این راستا با استفاده از روش توصیفی و استدلال قیاسی و تحلیل نمونه های موفق اجرا شده در -خصوص طراحي سيماي خانه هاي معاصر به مقایسه تفاو تهای ساختاری چهره خانه های امروز و دیروز پرداخته و بر این اساس به بیان معیارهای عمده روانشناسي محيط در جهت ايجاد و تقويت منظر خوانا پرداخته و راهکارهایی جهت بهبود ارتباط انسان با مسکن و باززنده سازي روند معماري ايراني و طراحی مناسب سیمای خانه هاي معاصر ارايه می شود.
کلمات کلیدی : روانشناسي محيط خانه هاي معاصر سیماشناسي نما