مهندسی ارزش در خصوص سیستم های تهویه مطبوع در ساختمان¬های مسکونی و استفاده از PCM در صنعت ساختمان

سید سینا ادیبی طوسی¹ امیر وفایی²

1) دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران،
2) دانشجوی دکتری، گروه مهندسی عمران، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران،

محل انتشار : نهمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(9icsau.ir)
چکیده :
امروزه کاهش مصرف انرژی و بهره‌وری انرژی در تامین نیازهای سرمایشی و گرمایشی مخصوصاً در بخش مسکونی و تجاری، یک‌راه حل میان‌مدت در کاهش مصرف انرژی است. مهندسی ارزش به عنوان یکی از روش های مهم در زمینه تعادل بین هزینه، کیفیت و کارکرد قابل استفاده در ارزش گذاری انواع سیستم های تهویه مطبوع می باشد. به منظور مهندسی ارزش دو مدل ساختمان که مدل اول برج 24 واحدی 12 طبقه و مدل دوم ساختمان 5 طبقه ی 5 واحدی که هر دو مدل مناسب و مرسوم به جهت انبوه سازی در این شهر است، طراحی و در نرم افزار hap carrier مدل سازی شده است. مهندسی ارزش سیستم های تهویه مطبوع در 6 بخش شامل معرفی، شناسایی و ارزیابی پروژه، نوع مصالح ساختمانی، شناخت و معرفی انواع سیستم های سرمایشی و گرمایشی، مقایسه شرایط و هزینه اجرای سیستم، شرایط محیط زیستی و طول عمر سیستم مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته اند. بر طبق نتایج بدست آمده سیستم داکت اسپلیت همراه با کویل گرمایشی و سیستم VRF نسبت به سایر سیستم ها در بخش های مهم مهندسی ارزش از جمله شرایط آسایش، هزینه اجرای سیستم، طول عمر، عوارض ساختمانی، قابلیت دسترسی و سرمایه گذاری اولیه عملکرد بهتری داشته و برای ساختمان های مسکونی که در این تحقیق شامل دو بخش برج های 12 طبقه و بخش دوم شامل ساختمان های مرسوم با 5 طبقه است، مناسب تر می باشند. همچنین در این تحقیق به بررسی استفاده از مواد تغییر فاز دهنده در بخش جداره های داخلی و خارجی دیوار های جانبی و بام ساختمان های مسکونی نیز پرداخته شد. با توجه به نتایج حاصله استفاده از مواد تغییر فاز دهنده در زمستان 18 % و در تابستان 22 % باعث کاهش مصرف انرژی ساختمان می شود که مقدار قابل توجهی است.
کلمات کلیدی : مهندسی ارزش تهویه مطبوع بهبود بهره وری ماده تغییر فاز دهنده صنعت ساختمان.