بررسی تطبیقی فضاهای مسکونی سنتی و مدرن بر اساس شاخص های سینرژی (هم افزایی) 1*

محدثه محمد علی بیگی¹ مهران کاراحمدی² علی جهانگیری³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران
2) استادیار و عضو هیأت علمی، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی(ره)، اصفهان، ایران
3) عضو هیأت علمی،گروه معماری،دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی،اصفهان ،ایران

محل انتشار : نهمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(9icsau.ir)
چکیده :
در دوران گذشته ، دوره ﺗﻔﺎوت در ارزش ﻫﺎ و اﻧﺪﯾﺸﻪ ﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎراﻧﻪ، و ﺗﻨﻮع در ﮔﺮاﯾﺶ ﻫﺎ و ﺷﯿﻮه ﻫﺎي ﻣﻌﻤـﺎري ﺷـﻬﺮي اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺗﻨﻮع و ﺗﻀﺎد ﮐﻪ ﻣﺘﺎﺛﺮ از ﻋﻮاﻣﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن و روﯾﮑﺮدﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳـﻨﺖ و ﺗﺠـﺪد اﺳـﺖ ﺑـﯿﺶ از ﻫﻤـﻪ درﺣﻮزه ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻧﻤﻮد ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﺧﺎﻧـﻪ ﻫـﺎي ﺷـﻬﺮ را ﺑـﻪ ﻋﺮﺻـﻪ ﺗﻔـﺎوت ﻣـﯽ ﮐﺸـﺎﻧﺪ،ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺟﺰاي ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ، از ﻓﻀﺎي ورودي ﺗﺎ ﻓﻀﺎﻫﺎي داﺧﻠﯽ رخ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. از این رو با اتخاذ رهیافتی یكپارچه و همگون و از طریق هم افزایی حوزه های پایداری می توان چشم اندازی را تنظیم نمود تا رشد و شكوفایی را برای تمام جامعه و در هر مكان و زمان (حال و آینده) به همراه داشته باشد. پایداری حرکتی چند وجهی است و نباید با رسیدگی و بررسی یک حوزه از حوزه های دیگر غافل شد، بلكه نیاز است که همه جوانب را با هم مورد بررسی قرار دهیم و این همبستگی مستلزم پایبندی اعضای جامعه و همه رشته ها و مشارکت فعال در همه زمینه ها است که انجام می گیرد و نتیجه آن احقاق تفكر پایداری در معماری به وسیله ی پدیده ای به نام سینرژی است. امروز نگاه اغلب افراد ساکن در مجموعه های مسکونی به فضای زندگی خود نگاهی غربیه و عاری از تعلق و دلبستگی بدان میباشد از سوی دیگر از آنجاییکه یکی از رسالتهای طراحان و معماران خلق رابطه ای متناسب بین انسانها و کالبد اطرافشان در جهت رفع نیاز ها آنها است. هدف این پژوهش ﺳﻌﯽ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ فضاهای مسکونی سنتی و ﭘﺲ از آن مدرن ﮐﻪ ﻧﻤﻮد ﺑﺎرز ﻣﻌﻤﺎري در اﯾـﺮان اﺳـﺖ، بر اساس شاخصهای سینرژی هم افزاییﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد، روش این پژوهش, ترکیبی کمی-کیفی است
کلمات کلیدی : سینرژی (هم افزایی) فضای مسکونی فضاهای سنتی فضاهای مدرن