بررسی چالش ها و فرصت های ادغام هوش مصنوعی در منابع انسانی

محمدشجاعی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی گرایش توسعه منابع انسانی,دانشگاه پیام نور واحد تهران, ایران

محل انتشار : هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(8icrsie.com)
چکیده :
نوآوری‌های فناوری پایان ناپذیر هستند و تقریباً همه را در تمام جنبه‌های زندگی در چند دهه گذشته تحت تأثیر قرار داده‌اند. یکی از این نوآوری‌های تکنولوژیکی که می‌تواند جهان را متحول کند، بیشترین صحبت، بحث و اجرای آن در بسیاری از زمینه‌ها، هوش مصنوعی است. هوش مصنوعی (AI) نرم‌افزاری است که می‌تواند هوشمندانه فکر کند، شبیه به طرز فکر یک انسان باهوش. بر اساس مطالعات اندکی، هوش مصنوعی به چهار دسته سازماندهی شده است، از جمله، سیستمی است که مانند یک انسان فکر می کند (هاگلند، 1985؛ بلمن، 1978)، منطقی فکر می کند (چارنایک و مک درموت، 1985؛ وینستون، 1992)، مانند یک انسان عمل می کند(کورزویل، 1990; ثروتمند و شوالیه، 1991)و منطقی عمل کنید, 1993). شالکف، 1990; لوگر و استابلفیلد)همانطور که توسط برسین (2018) بیان شد، هوش مصنوعی اکنون در اکثر نرم افزارها ظاهر می شود و در بسیاری از عملکردهای تجاری یکپارچه شده است. یکی از این کارکردهای تجاری این بود که ادغام هوش مصنوعی با سرعت بیشتری انجام می شود، منابع انسانی (HR) است که مربوط به عملکردهای مختلف منابع انسانی مانند فرآیند استخدام، حضور در هیئت مدیره و آموزش است. ادغام هوش مصنوعی در منابع انسانی به این معنی نیست که هوش مصنوعی به طور کامل نقش مدیران منابع انسانی را بر عهده می گیرد، بلکه به منابع انسانی کمک می کند تا بر کارهای استراتژیک تر و تمرکز کمتر بر وظایف تکراری و کم ارزش تمرکز کند. از این رو بدون شک، تصویر دقیق تری از روشی وجود دارد که در آن هوش مصنوعی به ساده‌سازی و تغییر شکل عملکردهای منابع انسانی برای کارایی و چابکی بهتر کمک می‌کند. این مقاله بر تحقیقات کیفی تمرکز دارد و هدف آن توضیح چگونگی ادغام هوش مصنوعی در عملکردهای مختلف منابع انسانی و تأثیر آن بر سازمان‌ها، کارمندان و منابع انسانی است.
کلمات کلیدی : هوش مصنوعی مدیریت منابع انسانی مشارکت کارکنان استعدادیابی یادگیری و توسعه