بازطراحي محلات شهري مبتني بر معيارهاي دوچرخه مداري (نمونه موردی میدان امام حسین(ع))

مصطف سعیدی¹ مرتضی صادقی² فوزیه سرکنی³

1) دانشجو دکتری عمران گرایش حمل و نقل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز ایران تهران
2) کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری گرایش آمایش شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز ایران تهران
3) کارشناسی ارشد زیست شناسی گرایش فیزیولوژی جانوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات ایران تهران

محل انتشار : هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(8icrsie.com)
چکیده :
یكي از بزرگترين معضلات شهرها در عصر حاضر كه عامل اصلي آن را مي توان مربوط به عصر صنعتي اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم دانست، ترافيك و در پي آن وسايل حمل و نقل موتوري مي باشد. توسعه نظريه هاي انديشمندان به ويژه در علوم شهري سبب گرديد تا در پس اين مسأله ديدگاه نوين توسعه حمل و نقل محور TODرشد نمايد و به يك اصل اساسي در طراحي و برنامه ريزي شهرها به منظور ارتقاء كيفيت محيطي به ويژه در محله هاي شهري بدل گردد كه ابتدا در جهت گسترش استفاده از اتوبوس ها و قطارهاي شهري و سپس دوچرخه مداري و پياده مداري برآمد. میدان امام حسین(ع) همواره به دليل عرض كم خيابان ها و كوچه ها و محدوديت هاي رشد و توسعه از مسأله ترافيك شهري مصون نبوده و اين مورد را مي توان به خوبي در محدوده ميدان امام حسين و بافت اطراف آن كه از مهمترين گره هاي شهري است به خوبي مشاهده كرد. با توجه به برداشت ها و مطالعات ميداني صورت گرفته و بر اساس هدف اصلي پژوهش كه باز طراحي محلات، بايد عنوان نمود كه بهترين نوع حمل و نقل بر اساس نوع بافت و اصول TODدوچرخه مي باشد.
کلمات کلیدی : بازطراحی میدان امام حسین(ع) TOD شهرتهران