کاربرد جلبک¬های دریایی قهوه ای به¬عنوان منبعی از مانیتول

محدثه علیزاده پیرعلیدهی¹ سید ولی حسینی² تارا زارعی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد شیلات گرایش فراوری محصولات شیلاتی، دانشگاه تهران
2) دانشیار گروه شیلات دانشگاه تهران
3) فارغ التحصیل دکتری علوم و مهندسی شیلات گرایش فراوری محصولات شیلاتی دانشگاه تربیت مدرس

محل انتشار : همایش ملی امنیت غذایی، ایمنی غذایی و سلامت (fssh.ir)
چکیده :
پلی ساکاریدها اجزای اصلی جلبک های قهوه ای هستند. پلی ساکاریدهای فعال زیستی اصلی جلبک های قهوه ای شامل آلژینات، فوکویدان، مانیتول و لامینارین هستند . طبق مطالعات به طور تقریبی بین 20 تا 30 درصد وزن خشک جلبک های دریایی قهوه ای از مانیتول تشکیل شده است. پلی ال شش کربنه، D-mannitol، همچنین به عنوان قند مانیت یا مانا شناخته می شود، فراوان ترین پلی ال در طبیعت است که به دلیل خواص خود در صنایع غذایی، شیمیایی، پزشکی و داروسازی، کاربرد های تجاری گسترده ای دارا می باشد. از این رو این مقاله قصد دارد به شرح ساختار این الکل-قند موجود در جلبک های قهوه ای، تولید تجاری، مسیر بیوسنتزی آن در جلبک ها، همچنین کاربرد های پزشکی و تغذیه ای آن بپردازد.
کلمات کلیدی : پلی ال شش کربنه- جلبک قهوه ای- پلی ساکارید-دارویی- مانیتول