بررسي سازگاري گونه های درختی و درختچه ای پارك جنگلي دست کاشت حسن آباد سنندج

محمد امین پور¹ حامد زال نژاد²

1) دانشجوی دکترای علوم زیستی جنگل، دانشگاه ارومیه
2) دانشجوی دکترای علوم زیستی جنگل، دانشگاه ارومیه

محل انتشار : صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست به همراه پنجمین همایش ملی جنگل ایران (envprouma.ir)
چکیده :
پارك جنگلي حسن آباد سنندج با مساحت 7/144 هكتار در دامنه شرقي كوه آبيدر سنندج قرار گرفته است. تيپهاي خالص درختي موجود در پارك مورد مطالعه شامل زبان گنجشك،اقاقيا، كاج سياه، كاج تهران، سرو نقره اي، سرو خمره اي و تايله مي باشند. جهت بررسي سازگاری درختان کاشته شده در عرصه مورد نظر روش آماربرداري ترانسكت خطي انتخاب گرديد. طبق نتايج حاصل از اين بررسي ، متوسط تعداد در هكتار گونه ها در عرصه مورد مطالعه برابر 731 اصله در هكتار مي باشد. بر اساس نتايج حاصل از بررسي درصد زنده ماني گونه ها ، كاج سياه، سرو نقره اي و كاج الدار به ترتيب بالاترين درصد زنده ماني را به خود اختصاص دادند يعني داراي درصد زنده ماني خوب بودند و گونه سرو خمره اي از لحاظ درصد زنده ماني در رده مناسب و گونه زبان گنجشك و تايله از لحاظ درصد زنده ماني ضعيف بودند و براي گونه اقاقيا پايين ترين درصد زنده ماني بدست آمد. كم آبي و عدم وجود آّبياريهاي منظم در سطح پارك از عمده ترين عوامل عدم زادآوري طبيعي در پارك مي باشد.كوبيدگي شديد خاك و ضخامت زياد لاشبرگ از علل هاي مهم محدود كننده زادآوري در تيپهاي سوزني برگان مي باشند. زادآوري گونه ها عمدتاً از طريق پاجوش و در زبان گنجشك و اقاقيا حادث شده است. ميزان خسارت عوامل مخرب بويژه آفات و امراض بر روي درختان پارك زياد مي باشد.
کلمات کلیدی : جنگلكاري حسن آباد بررسی کمی و کیفی وضعیت سازگاری