اثر محدودیت آب بر برخی صفات فیزیولوژیکی زنیان

الناز گلمحمدی فرد¹ کاظم قاسمی گلعذانی² سهیلا عبدلی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز -
2) استاد علوم زراعی، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز -
3) پژوهشگر پسادکترا، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز -

محل انتشار : کشاورزی ارگانیک و مرسوم(umaorganic.ir)
چکیده :
آزمایشی با طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه تبریز اجرا گردید تا اثر سطوح مختلف آبی (آبیاری تا 100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک؛ به ترتیب به عنوان آبیاری مطلوب و تنش های ملایم، متوسط و شدید کم آبی) بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه زنیان مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که تنش ملایم کم آبی محتوای کلروفیل های a و b را به طور معنی داری کاهش داد. در حالی که کاهش پتانسیل آب خاک به 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی سبب افت معنی دار محتوای آب برگ، شاخص پایداری غشا و محتوای کلروفیل های a و b گردید. اختلاف بین تنش های متوسط و شدید کم آبی تنها برای محتوای آب برگ معنی دار بود. بنابراین، افت کارآیی فیزیولوژیکی زنیان تحت تنش های متوسط و شدید خشکی مشهودتر بود.
کلمات کلیدی : پایداری غشا تنش خشکی زنیان کلروفیل