اثر تاریخ کاشت و کودهای زیستی بر برخی صفات موفولوژیک و عملکرد ماریتیغال

یوسف نصیری¹

1) دانشیار اکولوژی گیاهان زراعی- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه، مراغه

محل انتشار : کشاورزی ارگانیک و مرسوم(umaorganic.ir)
چکیده :
به‏منظور بررسي تاريخ كاشت و كودهای زیستی بر صفات ریخت¬شناسی و عملكرد خارمریم، آزمايشي به‏صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. تاريخ كاشت به‏عنوان عامل اول در سه سطح (کاشت در 25 اسفندماه، 15 فروردین¬ماه و 5 اردیبهشت¬ماه) و كود زیستی در چهار سطح شاهد (بدون كود)، نیتروکارا (تلقیح با بذر)، نیتروکاراطلایی (به¬صورت محلول‏پاشی) و کاربرد هردو کود (نیتروکارا + نیتروکارا‏طلایی) به‏عنوان فاکتور دوم، انتخاب شدند. نتایج تجزیه واریانس¬ها نشان داد برهم¬کنش تاریخ کاشت و کود زیستی بر ارتفاع بوته، قطر کاپیتول و عملکرد دانه معنی‏دار گردید. بیشترین ارتفاع بوته، قطر کاپیتول و عملکرد دانه (5/145 گرم در مترمربع) با کاربرد ترکیبی از نیتروکارا و نیتروکارا طلایی بدون تفاوت معنی¬دار با کاربرد نیتروکارا به¬دست آمدند. تعداد ساقه¬های ¬فرعی در بوته با کاربرد ترکیبی از کودهای نیتروکارا و نیترو کارا طلایی (تلقیح بذر + محلول پاشی) به بیشترین مقدار رسید. در نهایت از نتایج تحقیق چنین استنباط می¬شود که تأخیر در کاشت باعث کاهش عملکرد خارمریم می¬شود و کاربرد کودهای زیستی نیتروکارا حاوی باکتری¬های تثبیت¬کننده نیتروژن به¬صورت تلقیح بذری + محلول¬پاشی و یا تلقیحی می¬تواند باعث بهبود صفات مورفولوژیکی و افزایش عملکرد مریم گردد.
کلمات کلیدی : ازتوباکتر آزوسپیریلیوم تأخیر در کاشت قطر کاپیتول Silybum marianum L..