تعیین کاربری اراضی با استفاده از شاخص NDVI با استفاده از داده¬های سنجش از دور (مطالعه موردی: دشت اردبیل)

امين اکبري مجد¹ جوانشیر عزیزی مبصر² علی رسول زاده³ مهسا حسنپور کاشانی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران -
2) دانشیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران -
3) استاد گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران -
4) استادیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران - m.hkashaniuma.ac.ir

محل انتشار : کشاورزی ارگانیک و مرسوم(umaorganic.ir)
چکیده :
در حال حاضر، با افزایش قابلیت رایانه¬ها و در دسترس بودن داده¬ها، سنجش از دور (RS) و سیستم¬های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به ابزارهای موثری برای تشخیص اشیا و تغییر پدیده¬ها تبدیل شده¬اند. اطلاع از پوشش و کاربری اراضی و در نتیجه پایش فعالیت¬های انسانی در ایجاد تغییرات در سطح زمین به¬عنوان بخشی از اطلاعات پايه جهت مطالعات هیدرولوژیکی از اهمیت ويژه¬ای برخوردار است. تهیه نقشه¬هاي کاربری اراضی با استفاده از روش¬های سنتی و تفسیر عکس-های هوايی علیرغم صرف زمان و هزينه زياد، گاها به دلیل نبود اطلاعات لازم بسیار مشکل و حتی غیرممکن است. به¬طور-کلی، داده¬های سنجش از دور را می¬توان برای تشخیص تغییرات کاربری-پوشش زمین استفاده کرد. شاخص¬های پوشش گیاهی محاسبه شده از تصاویر ماهواره¬ای را می¬توان برای نظارت بر تغییرات زمانی مرتبط با پوشش گیاهی استفاده کرد. شاخص نرمال‌شده¬ی تفاوت پوشش گیاهی (NDVI) برای تخمین پوشش گیاهی از باندهای بازتابی یکی از همین روش¬ها است. در این تحقیق از پایگاه داده GEE برای استخراج مجموعه¬های تصاویر Sentinel، برای محاسبه NDVI استفاده شده-است. نتایج نشان داد که استفاده از سامانه¬هایی مثلGEE و داده¬های سنجش از دور در آن می‌تواند به سرعت برای انجام یک تحلیل سری¬زمانی NDVI و در نتیجه تعیین پوشش گیاهی و تغییرات آن مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی : پوشش گیاهی سنجش از دور کاربری اراضی GEE NDVI.