تأثیر روش‌های مختلف کشت و زمان نگهداری پس از برداشت بر روی میزان پروتئین سویا رقم DPX

عباس قاسم زاده¹ علی روشنیان فرد² اکبر آبروش³ موسی آزاد⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی- گرایش مدیریت و تحلیل سامانه‌ها، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران، ایمیل:
2) استادیار، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی
3) استادیار گروه آمار و علوم کامپیوتر، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران، ایمیل:
4) دانشجوی دکتری مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران، ایمیل:

محل انتشار : کشاورزی ارگانیک و مرسوم(umaorganic.ir)
چکیده :
یکی از بهترین مواد غذایی که موجب حفظ انرژی انسان در طول روز می‌شود، حبوبات است. از میان حبوبات، دانه سویا به دلیل داشتن حدود 60 درصد پروتئین و روغن دارای ارزش غذایی بالا و جایگزین مناسبی برای گوشت می باشد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر روش‌های مختلف کشت و زمان نگهداری پس از برداشت بر روی میزان پروتئین رقم DPX سویا بود. برای انجام آزمایش‌ها از رقم متداول محصول سویا یعنی DPX که در شرایط کاملاً زراعی در شرکت کشت صنعت مغان کشت و پرورش شدند، استفاده شد. مبنای سنجش و ارزیابی روش کار مختلف خاک‌ورزی و نوع کود بر میزان پروتئین در سه بازه زمانی مختلف بود. بعد از نمونه برداری، محتوای پروتئینی نمونه ها با استفاده از دستگاه کجلدال اندازه‌گیری شد و محاسبات آماری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و EXCEL انجام شد. نتایج نشان داد که بین گروه‌های (زمان)، (زمان و خاک‌ورزی)، (زمان،خاک‌ورزی و کود) ارتباط معنی‌دار وجود دارد. پس از زمان، زمان و خاک‌ورزی بیشترین اثر را بر روی میزان پروتئین داشت و تاثیر کود به‌تنهایی هیچ ارتباط معنی‌داری را نشان نداد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از هر دو نوع کود، به ‌صورت جداگانه یا ترکیبی، هیچ اثری بر میزان پروتئین دانه سویا نداشته است.
کلمات کلیدی : پروتئین خاک‌ورزی سویا کود پروتئین کجلدال