بررسی مولفه های موثر بر انعطاف پذیری مجتمع مسکونی با رویکرد معماری پایدار

غزاله مقدم راد¹

1) کارشناسی ارشد مهندسی معماری, تهران,ایران.

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com)
چکیده :
از آنجایی که انسان بلفطره موجودی تنوع طلب می باشد٬ عدم انعطاف و تغییر ناپذیر بودن شرایط محیطی را نامطلوب ارزیابی می نماید. معماری انعطاف پذیر واحدهای مسکونی که قابلیت تطبیق با کاربران مختلف را در پاسخ به نیازهای متفاوت و نیز تغییرات محیطی را داشته باشد٬ شیوه ای موثر در ایجاد ساختمان های پایدار خواهد یود. با در نظر گرفتن مزیت های طراحی مجتمع های مسکونی انعطاف پذیر در مرتفع نمودن نیازهای متغییر ساکنان٬ محیط مسکونی انعطاف پذیر این امکان را محیا می نمایدکه هر شخص متناسب با سبک زندگی٬ فرهنگ٬ الگوهای رفتاری و نیازها٬ مسکن خود را ساماندهی نماید. این پژوهش با هدف ارائه راهکارهای موثر در انعطاف پذیری مجتمع مسکونی پایدار انجام گرفته است. این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. در ابتدا با مطالعه منابع و اسناد کتابخانه ای به مولفه های موثر جهت ارتقا کیفیت محیط مسکونی پرداخته شده و از مولفه انعطاف پذیری به عنوان مهم ترین عامل یاد شده است. سپس به گونه های متفاوت انعطاف پذیری از جمله تنوع پذیری٬ تطبیق پذیری و تغییر پذیری مورد بررسی قرار گرفته و مرتبط بودن موارد مذکور با معماری پایدار مورد مطالعه قرار گرفته و راهکارها و نتایج حاصل در قالب مدل مفهومی پژوهش استخراج گشته اند و سپس نحوه عملکرد هریک از مولفه ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
کلمات کلیدی : معماری انعطاف پذیر٬ معماری پایدار٬ مجتمع مسکونی٬ تطبیق پذیری