بررسی انرژی صفر خالص در ساختمان های معماری و هنر شهرسازی (مطالعه موردی: معماری بومی)

محمد یاری¹ مهدیه مخبر تکمه داش²

1) کارشناسی ارشد مهندسی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران - Email:
2) دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفهای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران - Email

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی طراحی در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(dcauconf.com)
چکیده :
با گسترش تکنولوژی و صنعت، استفاده از انرژی در جهان روز به روز در حال افزایش است و مصرف بی رویه آن نگرانی های زیادی را در خصوص صرفه جویی در منابع ایجاد کرده است. از پیامدهای مستقیم افزایش مصرف انرژی می توان به از دست رفتن منابع انرژی و بروز اثرات نامطلوب زیست محیطی مانند گرم شدن زمین، آسیب به لایه اوزون و تغییرات اقلیمی اشاره کرد. ساختمان انرژی خالص صفر (NZEB) یک مفهوم ایده آل است که می تواند به مشکل تغییر اقلیم در زمینه معماری پاسخ دهد. هدف از این تحقیق، تحلیل استفاده از نوآوری‌های تکنولوژیک در مفهوم ساختمان انرژی خالص صفر در ساختمان‌های معماری نئو ورناکولار بدون آسیب رساندن به عناصر سنتی موجود در ساختمان است. رویکرد معماری نئو بومی رویکردی است که شامل مضمون سنتی است اما در استفاده از فناوری‌های جدید یا در اشکال ساختمانی محدود نمی‌شود. این تحقیق با روش تطبیقی چند ساختمان با استفاده از مفاهیم معماری نئو-ورناکولار و همچنین به کارگیری تعدادی از موارد مرتبط با اقلیم و محیط زیست انجام شد تا با مفهوم ساختمان انرژی خالص صفر (NZEB) مرتبط شود. نتایج این مطالعه توضیح می دهد که کاربرد فناوری در NZEB می تواند در مفهوم نئو-ورناکولار اعمال شود. اما، نه هر ساختمان نئو-ورناکولار از تمام فناوری NZEB استفاده می کند، زیرا به منطقه و محیط آن بستگی دارد. مفهوم معماری نو، معمار خود را برای به حداکثر رساندن استفاده از فناوری NZEB با تمرکز بر ساختمان آن نه تنها به حداقل رساندن استفاده از انرژی محدود نمی کند، بلکه می تواند انرژی متقابل را مطابق با مصرف انرژی تولید کند.
کلمات کلیدی : طراحی معماری معماری بومی مفهوم ساختمان صفر انرژی.