نقش فضای خاص معماری در قابلیت های عملکردی بدن انسان (مطالعه موردی: ژئونیک در معماری)

مهدیه مخبر تکمه داش¹ سیامک صفری² فاطمه سیادتی³ محمد یاری⁴ محمدرضا پودراتچی اصل⁵ نگین زارع آقدرق⁶

1) دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه‌ای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
2) کارشناسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد مغان، ایران
3) دانشجوی کارشناسی پیوسته مهندسی معماری، دانشگاه پیام نور واحد تبریز، ایران
4) کارشناسی ارشد مهندسی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
5) کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا، ایران
6) دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشکده مهارت و کارآفرینی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی طراحی در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(dcauconf.com)
چکیده :
دانش روانشناسی محیطی، علم تجربی - اکتسابی مطالعه در روابط انسان - محیط است که با گردآوری دانش‌هایی از حوزه‌های مختلف در یک زمینه روان‌شناختی، به مطالعه روابط ، رفتارها و تجارب انسانی در محیط می‌پردازد. روانشناسی محیطی به عنوان یک زمینه بین رشته‌ای شامل دانش‌هایی چون انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی و حتی علوم سیاسی و اقتصاد می‌باشد. تغییر امری انکار ناپذیر در زندگی است، چرا که افراد جامعه به طور مداوم در حال تکامل و تطابق با شیوه‌های جدید زندگی هستند. نیاز به تغییر همواره در زندگی انسان‌ها بوده است و در طول تاریخ پاسخگویی به شرایط متغیر و نیازهای جدید همواره ضرورتی جدایی‌ناپذیر از معماری بوده است، گرچه در عصر حاضر به دلیل پیچیدگی‌ها و تفاوت سبک‌های زندگی این نیاز، بیشتر است. تطبیق معماری با تغییرات، به عنوان فضایی انعطاف پذیر، طرحی است که الگوهای رفتاری را در زمان‌های مختلف بدون نیاز به تغییرات کالبدی تأمین نماید. هدف این کار فرموله کردن مطالعه سیستماتیک تأثیر عوامل زمین بر انسان در چارچوب ژئونیک معماری است که فرا رشته‌ای بودن مطالعه را فرض می‌کند. شکل‌گیری رویکرد سیستمی - ساختاری در مطالعه یک فضای معماری خاص، اصول و مدل‌های ساخت یک رسانه خاص متحد ژئوسنتتیک را تعیین می‌کند که می‌تواند به طور مثبت بر وضعیت روانی - عاطفی و فیزیکی یک فرد تأثیر بگذارد. جهت‌گیری انضمامی و عملی فضای خاص معماری با هدف افزایش قابلیت‌های عملکردی بدن انسان با استفاده از ژئونیک معماری است. این مقاله، در اصل، تعمیم مطالب نظری برای شناسایی ویژگی، به عنوان یک ویژگی پدیدار شناختی فضای معماری است. آثار نویسنده منتشر شده، که در دوره مطالب ارائه به آن‌ها اشاره می‌شود، به عنوان بازنمایی‌های دوشاخه‌ای عمل می‌کنند، که ساختار بیشتر تحقیقات علمی را با تلاش برای بیان ماهیت پدیده خاص بودن فضای معماری پیشنهاد می‌کند.
کلمات کلیدی : فضای معماری بدن انسان ژئونیک محیط طراحی سیستماتیک