واکاوی تاثیر فلسفه اسكولاستيك بر هویت مکان در روند شهرسازی قرون وسطایی گوتیک

بهار صائبی صفا¹ وحدانه فولادی²

1) پژوهشگر دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ،
2) عضو هیات علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی طراحی در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(dcauconf.com)
چکیده :
دوره گوتیک در فرهنگ جهان دوران استیلای مذهب و بالاخص کلیسا، بر جوامع بوده‌است؛ نوع ارتباطات در آن دوران به صورت عمودی تعریف می‌شد. بدین معنا که تمام ابعاد و جنبه‌های زندگی در جهت خداوند و برای خداوند تعریف می‌شد. در دوره تسلط کلیسا بر جامعه اروپایی فلسفه مدرسی رشد چمشگیری داشت. در واقع نفوذ کلیسا در آموزش را نشان می‌دهد مثلاً در مورد چرخش خورشید بر دور زمین یا بسط تئوری ارسطویی نقش به‌سزایی داشت. افکار کلیسا به نحو دلخواه از تسلط بر آموزش و پرورش گسترش پیدا می‌کرد که دخالت گسترده دین در سیاست را نشان می‌داد، یعنی پایه تفکرات جامعه اروپا مذهبی بود. در همین دوران فیلسوفان بزرگی آثار فلسفی ماندگاری را عرضه کردند و مشاهده می شود که در یک دوره ی زمانی که در حدود یک قرن به طول انجامید؛ فلسفه ی مدرسی و معماری گوتیک به موازات هم شکل گرفتند و دوران اوج خود را طی کردند. سوال اصلی پژوهش اینست که فلسفه مدرسی چه تاثیری بر هویت مکان در شهرسازی دوره گوتیک داشته است؟ هدف از این پژوهش دستیابی به الگویی تبیین شده برای ساختار شهرسازی دوره گوتیک می باشد که تاکنون به آن پرداخته نشده است. این پژوهش از نوع تحقیقات بنیادی می باشد و بر اساس ماهیت و روش، از نوع تحقیقات توصیفی- تاریخی است. چگونگی گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش اسنادی (کتابخانه ای) است که بر اساس آن کلیه منابع و شواهد تاریخی مورد مطالعه قرار می گیرد. روند تغییرات فکری فلسفی از قرن 5میلادی تا قرن 13میلادی در عقاید سنت آگوستین، سنت فرانسیس آسیزی تا توماس آکوئیناس قدیس که از ستیغ‌های فلسفه مدرسی شناخته می شود؛ واکاوی شده و تاثیرات آن در شکل گیری هویت مکان در شهرسازی این دوره مورد بررسی قرار گرفته است.
کلمات کلیدی : اسكولاستيك فلسفه مَدرسی شهرسازی قرون وسطی معماری گوتیک هویت مکان