توزیع مکانی شکل پذیری و شاخص خسارت در سازه های بلند بتن آرمه با هسته مرکزی

ابراهیم طهماسبی¹

1) دکتری عمران گرایش سازه

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی مهندسی عمران ، معماری ، مصالح ساختمانی و محیط زیست(caucong.com)
چکیده :
در پژوهش حاضر نياز¬هاي لرزه¬اي يك سازه بلند با سيستم دوگانه بتن¬¬آرمه بررسي شد. به اين منظور مدل سازه¬اي Building 2-B از گزارش TBI-Task12 توسعه داده شد كه با استفاده از آيين¬نامه LATBSDC-08 طراحي شده بود. در گام اول با انجام آناليز-هاي غيرخطي استاتيكي و ديناميكي، تقاضاي لرزه¬اي طبقات سازه (جابجايي نسبي طبقات، شكل¬پذيري و شاخص خسارت) مطالعه شد. نتایج نشان داد منحني¬هاي ظرفيت سازه در راستا¬هاي متفاوت از پلان نشان مي¬دهند كه با افزايش i تا امتداد نيمساز ربع اول، مقدار ∆_(y,i) افزايش و سپس كاهش مي¬يابد. اين الگو در ربع¬هاي ديگر پلان تكرار مي¬شود و مستقل از روش ايده¬آل نمودن منحني ظرفيت است.با بررسي توزيع ظرفيت شكل¬پذيري در پلان سازه مشاهده شد كه حداقل مقدار اين كميت لزوما در راستاي محور¬هاي x يا y رخ نمي¬دهد. درنتيجه، اين امكان وجود دارد كه بيشترين شاخص خسارت به امتداد ديگري انتقال پيدا كند.در نتيجه الگوي شكل¬پذيري و شاخص خسارت طبقات كاملاً متفاوت با الگوي جابجايي نسبي آن¬ها است.
کلمات کلیدی : سيستم دوگانه بتن آرمه آناليزهاي غيرخطي استاتيكي ديناميكي