بررسی رویکرد شناختی در فرآیند هنردرمانیِ ذنتنگل در ساختار رفتاری استرس زا در دوران پساکرونا

نگار ظهری¹ راستین خواجوی نوری²

1) کارشناسی روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی
2) کارشناسی روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی

محل انتشار : سومین همایش ملی روان‌شناسی بالینی کودک و نوجوان(cpcauma3.ir)
چکیده :
با توجه به بحران اخیر کرونا در چند سال اخیر که باعث ایجاد وضعیتی اورژانسی در بهداشت جهانی،چه از منظر جسمی و چه از منظر روانی شده است،این بیماری و شرایط منشعب از آن نه تنها سبب نگرانی های سلامت همگانی گشته بلکه باعث بروز بیماری ها ومشکلات روانشناختی از قبیل اضطراب، ترس، افسردگی، تحریک پذیری، اختلال خواب و اختلال استرس پس از سانحه نیز شده است. در دوران کرونا و پس از کرونا حفظ وضعیت سلامت روان افراد جامعه امری ضروری است. در این دوران سلامت روان افراد به نوعی متفاوت از ادوار گذشته در معرض مخاطره قرار گرفته است چرا که در سطوح مختلف جامعه، افراد با عوامل استرس زای متعددی مواجه میشوند،از این رو راه های درمانی متفاوتی برای کاهش اثر جسمی و روانی کرونا در نظر گرفته شده که در این مقاله و منظر به این نکته توجه می شود،که چگونه از طریق هنردرمانی و با تمرکز بر روی ذنتنگل،می توان اثرات جانبی اختلالات درمانی را تقلیل داد،این مقاله به صورت مروری و براساس بخشی از تجربه های شخصی نگارنده که در ترجمه کتاب و انجام فعالیت های مربوطه بوده،انجام شده و از سوی دیگر با تکیه بر درگاه¬های: SID،Google schoolar،وmagiran ، صورت گرفته است.
کلمات کلیدی : کرونا هنردرمانی استرس ذنتنگل