بررسی استراتژی های مدیریت حمل و نقل و تقاضا در توسعه شهری

الهام ده نمکی¹

1) کارنشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگا آزاد اسلامی علوم تحقیقات

محل انتشار : ششمین کنفرانس بین المللی و هفتمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری(7iccacs.ir)
چکیده :
حمل و نقل يکي از مهمترين بخش هاي زيربنايي شهرها بوده و از اين رو برنامه ريزي مناسب و توسعه شبکه های حمل و نقل پايه اوليه موجوديت و تبيين روابـط متقابل فضايي شـهرها را ممکن می سازد. ضعف مديريت و عدم وجود برنامه هاي يکپارچه، سبب بروز چالش هايي در بهره برداري از قابليت هاي سيستم حمل و نقل شهري شده است. حمل ونقل بخش پویای شهر است که وظیفه دسترسی مطلوب بین کاربری ها و عبور و مرور را بر عهده دارد . تا قرن هجدهم ظرفیت های حمل و نقل بسیار اندک بودند. وجود شبکه های ناکارآمد، به کارگیری فضای خیابان برای مقاصد تجاری و وجود کارکردهای تجاری در بخش مرکزی ( CBD)، ضعف مدیریت ترافیک، سکونتگاه های غیررسمی در حاشیه شهر و احداث شهرک ها و شهرهای جدید در حاشیه شهرهای اصلی، پارادکس حاکم بر جوامع شهری را تشدید کرده است .از این رو به دلیل مشکلات فراروی مدیران شهری ، حدود ۱۵ درصد از کل وام های اختصاصی از سوی بانک جهانی به بخش حمل و نقل اختصاص گردیده که به عنوان یکی از بالاترین منابع بازده اقتصادی و اجتماعی در سرمایه گذاری متصور می شود ، از طرفی انتخاب سیستم مطلوب حمل و نقل شهری هم به اندازه شهر و چگونگی ساختار شهری ناحیه مورد مطالعه بستگی دارد. تحقیق پیش رو سعی بر آن دارد تا ضمن بررسی و تحلیل چالش های فرا روی برنامه ریزی شهری، به جایگاه حمل و نقل در این مقوله و نقش آن در انتضام فضایی شهر ها بپردازد.
کلمات کلیدی : سيستم حمل و نقل تقاضا مبنا حمل و نقل همگاني استراتژی های مدیریتی توسعه شهری