مفهوم معماری پایدار در ساختمانهای صفر انرژیِ ایران

فرزانه مولایی¹

1) دانش¬آموخته¬ی مهندسی تکنولوژی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، بجنورد، ایران

محل انتشار : ششمین کنفرانس بین المللی و هفتمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری(7iccacs.ir)
چکیده :
امروزه به دنبال گرم شدن زمین و مخاطرات پیش آمده برای گونه¬های مختلف جانداران به واسطه¬ی افزایش استفاده از سوخت های فسیلی، راه های مقابله با این پدیده حائز اهمیت شده است. استفاده از انرژی های تجدیدپذیری چون انرژی های خورشیدی، زمین گرمایی و باد از بزرگترین منابع جایگزین سوخت های فسیلی محسوب می¬شوند. میانگین مصرف سوخت در ایران 2.5 برابر مصرف جهانی است. به همین دلیل توجه به معماری پایدار و ساختمان های صفر انرژی ضرورت می یابد. در ایران نیز به دلیل بستر مناسب می¬توان با جایگزین کردن سوخت های آلاینده با تجدیدپذیر تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی¬های محیطی داشت. وجود مولفه های موثری چون مکان یابی خورشید، مکان¬یابی نیروگاه بادی، زمین گرمایی، فنی، آب و هوا، برنامه ریزی شهری تاییدی بر پتانسیل مطرح شده در بستر ایران است. از آنجایی که بیشترین میزان مصرف انرژی در صنعت ساختمان است، ساختمان های صفر انرژی و معماری پایدار می¬تواند زمینه¬ساز کاهش مصرف سوخت باشند. این پژوهش به دنبال پاسخ به پرسش: چرا در معماری ایران توجه به معماری پایدار حائر اهمیت است؟ در پی پاسخ به این پرسش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی (کتب و مقالات و سایت های ویژه نظیر پایگاه های سینوپتیک) با تمرکز بر اقلیم و جغرافیای ایران به تبیین معماری پایدار پرداخته و سپس تعریف ساختمان های صفر انرژی را و دیدگاه¬ اندیشمندان و پژوهشگران را در این حوزه بررسی کرده در ادامه معیارهایی که به واسطه¬ی آن معماری صفر انرژی در ایران ضرورت یافته و تعریف دقیقی از خود رائه می دهد را استخراج کرده و با معماری پایدار مطابقت داده شده است. نتایج حاکی از آن است که دو رویکرد 1. کاهش مصرف انرژی ساختمان و 2. تولید انرژی تجدیدپذیر در صنعت ساختمان وجود دارد با کاهش مصرف انرژی های تجدید ناپذیر و در مقابل تولید انرژی می¬توان به سمت معماری پایداری حرکت کرد.
کلمات کلیدی : معماری پایدار ساختمان صفر انرژی ایران