نقش سبک های دلبستگی در پیش بینی نشانگان روان شناختی دانشجویان

جواهر ندیمی شرح طلب شالکوهی¹ لیلا مقتدر²

1) کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2) استادیار، گروه روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران .moghtaderleila

محل انتشار : چهارمین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma4.ir)
چکیده :
سبک¬های دلبستگی به عنوان متغیری زمینه ای می¬تواند تبیین¬گر بسیاری از سازه¬های روان¬شناختی افراد از جمله نشانگان روان¬شناختی باشند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش سبک¬های دلبستگی در پیش بینی نشانگان روان¬شناختی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در نیمسال دوم سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد تقریبی 3500 نفر بود. از بین جامعه پژوهش نمونه ای به حجم 242 نفر با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله¬ای انتخاب شدند و پرسشنامه¬های سبک¬های دلبستگی بزرگسال (هازن و شاور، 1987) و اضطراب، افسردگی و استرس (لاویبوند و لاویبوند، 1995) را تکمیل کردند. داده¬های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬های پژوهش نشان داد بین سبک دلبستگی ایمن با نمره کل نشانگان روانشناختی و مولفه¬های اضطراب، افسردگی و استرس دانشجویان رابطه منفی و معنادار وجود دارد (05/0P<). در مقابل، بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن اضطرابی- دوسوگرا با نمره کل نشانگان روانشناختی و مولفه¬های اضطراب، افسردگی و استرس دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (01/0P<). همچنین متغیر سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی- دوسوگرا به صورت مثبت و متغیر سبک دلبستگی ایمن به صورت منفی قادرند در مجموع 4/22 درصد از تغییرات نمره کل نشانگان روانشناختی دانشجویان را پیش بینی کنند (01/0P<). بر این اساس می¬توان نتیجه گرفت در مورد کاهش نشانگان روانشناختی دانشجویان لازم است، سبک¬های دلبستگی آنها مورد توجه قرار گیرد.
کلمات کلیدی : سبک¬های دلبستگی نشانگان روان¬شناختی دانشجویان