تحلیل قابلیت‌ها و محدودیت‌های هوش مصنوعی در خودکارسازی میکس و مسترینگ

مجتبی احمدی¹

1) دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

محل انتشار : سومین کنفرانس بین المللی پیشرفت های اخیر در مهندسی، نوآوری و تکنولوژی - بلژیک(eitconf.com)
چکیده :
چکیده در سال‌های اخیر، هوش مصنوعی به یکی از ابزارهای کلیدی در صنعت موسیقی تبدیل شده است، به ویژه در فرآیندهای پیچیده‌ای مانند میکس و مسترینگ. پژوهش حاضر با هدف تحلیل قابلیت‌ها و محدودیت‌های هوش مصنوعی در خودکارسازی میکس و مسترینگ انجام شده است. روش تحقیق این پژوهش ترکیبی از تحلیل تطبیقی و مطالعه کیفی است. در ابتدا، مروری بر فناوری‌های جدید در حوزه میکس و مسترینگ صورت گرفته و سپس مقایسه‌ای میان ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی و روش‌های سنتی انجام شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که ابزارهای هوش مصنوعی توانسته‌اند کیفیت و سرعت فرآیندهای میکس و مسترینگ را به‌طور چشم‌گیری بهبود بخشند. این ابزارها از قابلیت‌هایی نظیر تنظیم دقیق و خودکار صداها، کاهش خطاهای انسانی و افزایش کارایی برخوردارند. با این حال، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد. از جمله این محدودیت‌ها، می‌توان به نیاز مداوم به نظارت انسانی برای دستیابی به نتایج مطلوب و کاهش خطاهای مرتبط با فقدان خلاقیت و درک هنری اشاره کرد. این پژوهش با ارائه توصیه‌هایی برای بهبود تعامل میان انسان و هوش مصنوعی در این فرآیندها، می‌تواند به ارتقاء کیفیت و کارایی تولید موسیقی کمک کند. واژگان کلیدی: هوش مصنوعی، میکس و مسترینگ، خودکارسازی، تولید موسیقی، آی‌زوتوپ، لندر
کلمات کلیدی : واژگان کلیدی: هوش مصنوعی میکس و مسترینگ خودکارسازی تولید موسیقی آی‌زوتوپ لندر