نقش هوشنگ سیحون در شکل‌گیری معماری اماکن تاریخی و فرهنگی ایران

جعفر آقازاده¹ محمد امین جابری²

1) دانشیار گروه تاریخ، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران.
2) کارشناس ارشد تاریخ، دانشگاه محقق اردبیلی

محل انتشار : First international conference of Museums (museumuma1402.ir)
چکیده :
در دوره پهلوی اول و به دنبال سیاست‌های اصلاح‌گرایانه رضاشاه در تمامی عرصه‌ها به‌ویژه معماری و شهرسازی اقدامات خوبی صورت گرفت. این روند در دورۀ پهلوی دوم و با ظهور معماران بزرگ بومی نظیر هوشنگ سیحون و با افزایش درآمدهای نفتی و تمرکز بر ملی‌گرایی و احیای میراث فرهنگی ایران شکل جدی و گسترده‌ای به خود گرفت. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این سؤال است که هوشنگ سیحون چه نقشی در شکل‌گیری و بازسازی اماکن فرهنگی و تاریخی ایران در دوره پهلوی دوم داشت؟ یافته‌ها نشان می‌دهد که معماران آن دوره ازجمله هوشنگ سیحون کوشیدند شکوه ازدست‌رفته ایران را با الگو گرفتن از معماران ایران باستان بازسازی کنند. او به‌جای تکرار الگوهای تثبیت‌شده تاریخی و استفاده از فنّاوری‌های گوناگون، زبان جدیدی در معماری بناهای یادبود آرامگاهی در آن دوران به وجود آورد. ستون‌ها، ورودی‌ها و نقوش برجسته حجاری‌شده و غیره در معماری اماکن تاریخی و فرهنگی دوره پهلوی دوم نمود و مشخصۀ بارز طراحی‌های هوشنگ سیحون است.
کلمات کلیدی : هوشنگ سیحون معماری دورۀ پهلوی مقبرۀ نادر مقبرۀ خیام هنر ایرانی.