اولویت یابی سبک منطقهگرایی در معماری معاصر ایران
اولویت یابی سبک منطقهگرایی در معماری معاصر ایران
سارا عظیمی1 حمید رهان کیا2 مهدی حمزه نژاد3
1) فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته معماری.دانشگاه آزاد واحد
2) دانشجوی کارشناسی ناپیوسته معماری، موسسه آموزش عالی حکمت قم،
3) دکتری معماری، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت
محل انتشار :
دومین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و فن آوری های نو(secongress.com)
چکیده :
در ایران منطقهگرایی بستر خوبی برای انواعی از منطقهگرایی وجود دارد و این در حالی است که یکی از دغدغههای معماری ما؛ شکلگیری بناهای فاقد هویت است. واکاوی عواملی که موردتوجه منطقهگرایی تا جایی که به معماری ایران هویت و معنا بدهد حائز اهمیت است.ابعاد مؤثر هویت معماری ایران و الگوهای منطقهگرایی بهمنظور تقویت هویت معماری کدامند؟ با در نظر گرفتن کدام عناصر معماری در سبک های منطقه گرایی می توان بهره وری آن را در منطقه افزایش داد؟این تحقیق هدف کاربردی دارد و به دنبال اولویت شناسی بهمنظور سیاستگذاری در طراحی و آموزش معماری است.همچنین در برای بهره گیری هر چه بهتر معماری با کمک علم منطقه گرایی در جهت نیاز مطالبه ی امروزه در منطقه می باشد. اول به توصیف و دستهبندی منطقهگرایی پرداخته است، همچنین عناصر معماری موثر را در نظر گرفته است .دوم بررسی پارامترهای معماری، با تنظیم پرسشنامه برگرفته از عوامل موثره در انواع منطقه گرایی و عوامل معماری از نخبگان معماری و شهرسازی و خروجی با نرمافزار دیتاماینیگ (توصیف داده) میباشد. تا میزان تأثیرپذیری هرکدام عوامل معماری در انواع منطقهگرایی بررسی شود، همچنین نیاز مطالبه امروز را سنجید. نتایج بهدستآمده، هر منطقهای اگر بخواهد بهخوبی کار کند با توجه به وجه ممیزی آن میتوان برایشان هویت آفرید و همانگونه که ابعاد رقابتپذیری با دیگر مناطق دارد، توانایی ایجاد سبکی جدید از معماری ضمن رعایت هویت منطقهای را خواهد داشت.در معماری ایران نیز به همین ترتیب میتوان از 9 الگوی جهانی منطقهگرایی برخی الگوهایی چون زیست منطقهگرایی، منطقهگرایی سبکی، منطقه گرایی مدرن، منطقه گرایی انتقادی، منطقه گرایی تعاملی، منطقه گرایی بازتابنده، منطقه گرایی غیرمدرن و منطقه گرایی اجرایی را نام برد که آثار مشهودی همچون بندر لافت، سالو شهر سايناتسالو، مسجد دانشگاه جندیشاپور، ماسوله، بنای یادمان دانشگاه مشهد، ساختمان مجلس کویت، طرح تالار و ایستگاه راهآهن مشهد و کاپادوکیه را میتوان در جریان آنها دانست.
کلمات کلیدی :
منطقهگرایی
زمینه گرایی
هویت
معماری ایران
الویت یابی