کاربرد تئوری HES در مدیریت و پایداری مراتع

فائزه سمندری بحرآسمان¹ اسماعیل اسدی بروجنی²

1) دانشجوی دکتری علوم و مهندسی مرتع دانشگاه شهرکرد
2) دانشیارمهندسی طبیعت، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد ، آدرس رایانامه

محل انتشار : هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در علوم و مهندسی(8carse.com)
چکیده :
مراتع به عنوان اساسی ترین بستر توسعه پایدار محیط زیست و پدیده های بوم شناختی به شمار می روند. تئوری رابطه انسان با طبیعت به بررسی راه های مختلف درک و تعامل انسان با جهان طبیعی می پردازد. ارزش ذاتی طبیعت را می شناسد و بر اهمیت حفظ رابطه هماهنگ با آن تاکید می کند. نظریه رابطه انسان با طبیعت بینش های ارزشمندی را در مورد ارتباط ما با جهان طبیعی ارائه می دهد. لذا مدیریت زیست محیطی و پایداری نقشی حیاتی در حفظ محیط زیست طبیعی و تضمین زنده ماندن دراز مدت آن ایفا می کند. با درک نظریه ارتباط انسان با طبیعت، می‌توانیم استراتژی‌های مؤثری برای مدیریت و حفظ منابع طبیعی، کاهش اثرات زیست ‌محیطی و ترویج شیوه‌های پایدار ایجاد کنیم. از این رو در این پژوهش سعی شده که با درک و تصدیق ارتباط متقابل خود با طبیعت، بتوانیم قدردانی عمیق تری نسبت به محیط زیست داشته باشیم و در جهت حفظ و پایداری آن تلاش کنیم نتایج حاکی از آن است که با بکارگیری این تئوری در مدیریت زیست محیطی و تلاش های پایداری به این امکان دست می یابیم که تصمیمات آگاهانه بگیریم و اقداماتی را که با طبیعت هماهنگ هستند را اجرا کنیم. و با اولویت‌بندی حفاظت، کاهش ضایعات و ترویج منابع تجدیدپذیر، می‌توانیم آینده متعادل‌تر و پایدارتری برای خود و نسل‌های آینده ایجاد کنیم.
کلمات کلیدی : انسان, محیط زیست, پایداری, تعامل مراتع